25 oktober laatste Bladzijde van onze reis.

Vrijdag 14 oktober.

Laatste dag in IJsland.

Vanmorgen het ontbijt in het hostel genomen en daarna onze bagage in bewaring bij Johannes gegeven. Aangezien we deze dag niet meer op onze kamer konden verblijven, hadden we met een Duitse knul die op onze verdieping een kamer had afgesproken om onze bagage zolang bij hem op de kamer achter te laten.
Wij zouden dan tussen 20.30 en 21  uur deze weer ophalen, en vervolgens naar de opstap plaats van de luchthaven taxi gaan lopen.



Na deze klus zijn we nog op een citytrip in Reykjavik geweest. Als eerste doel stond het huis waar de ontmoeting van President Reagan en Croestjov had plaats gevonden in oktober 1986, deze ontmoeting stond in het teken van de Glasnost die de russen toen wilden opstarten, en tevens een einde aan de koude oorlog te bewerkstelligen.

Het is eigenlijk een historisch gebouw welke een belangrijke rol in de wereldvrede had gekregen door deze ontmoeting.

Het was een frisse dag en de bewolking voorspelde niet veel goeds, uiteindelijk was het toch een redelijke dag, we hebben de dikke jassen goed gewaardeerd.

De skyline is niet erg imposant, maar toch herkenbaar.

Reykjavik lijkt een wereldstad, maar kan deze status niet waar maken.

Op het water nog een vreemde eend aan het rond dobberen, we hebben hem maar zeeeend genoemd, lekker veel e-en in dit woord.

Het cultureel centrum en vergader gebouw is een modern gebouw, welke bijna geheel uit glas bestaat.
Het geheel lijkt geïnspireerd te zijn door de honingraat van de bijen.

Overal zie je de zeskant terug komen, s'avonds word dit gebouw in een kleurenpracht verlicht. Om de beurt is het dan groen, blauw, paars, rood en nog wat mengkleuren.

Binnen zijn ook de vormen consequent door gevoerd, overal werden er vergaderingen en lezingen gehouden, dus een wir war  van mensen overal op de verdiepingen en in de centrale hal.

 Boven: het parlaments gebouw van IJsland, hier worden de vergaderingen en bijeenkomsten van de regering gehouden.



Links: een van de vele gerestaureerde gebouwen, hier is nu een kantoor in gevestigd, Het mooie van deze stad is, de oudere gebouwen hebben geen enkele verwijzing of reclame bord van de huidige gebruiker op of aan de gevel.


Onder: dit gebouw waren ze aan het renoveren, hier komt het VVV en toeristen informatie centrum in als het gereed is.

Dit beeld stelde volgens het bordje wat erbij stond, een bureaucraat en tevens de politicus voor, zoals de kunstenaar hem had uitgebeeld.





Onder: het Reykjavik hotel, deze nieuwbouw is gelukkig in de oude stijl gebouwd, hierdoor valt hij niet op in deze stad, het geheel is smaakvol gemaakt op de plek waar  hij staat.

Ook de kustwacht van IJsland was in de haven aanwezig.



Voor ons is de tekst op de zijkant van de boot wel leesbaar, maar uitspreken is onmogelijk.

In een kerstwinkel waren de trollen uitgebeeld op een leuk schilderij.

 
In de stad staan ze levensgroot op de aandacht van de toeristen te wachten.

 

Nog even wat tijd doden en even een Ierse pub in gedoken, was ook nog eens happy houre, dus voor de afwisseling wat betaalbare biertjes, en een gezellig tijdverdrijf.

Na wat consumpties verwerkt te hebben zijn we nogmaals naar het visrestaurant iets verderop gegaan om het avondeten te nuttigen.

Wilma had een heerlijk vispannetje en ik had een overheerlijk stuk Kabeljauw met frietjes erbij.


Met een heerlijk vol gevoel zijn we naar het hostel terug gelopen en hebben onze koffers gehaald en vervolgens naar het opstap punt voor de bus gelopen.
De laatste bus ging om 21 uur naar het vliegveld, onze vlucht vertrok om 6 uur in de morgen. Dus moesten wij de nacht met wat rondhangen in de vertrekhal volbrengen.

In het vliegtuig zagen we de zon alweer langzaam boven de horizon opkomen.








Na een veilige reis zijn we zaterdag morgen om 11.15 uur weer geland op onze vaderlandse bodem, Marc en Ilse en de kleinkinderen Anouk en Sascha stonden met bloemen en tekeningen op ons te wachten in de aankomsthal. Het was weer een fijn gevoel om ze te omarmen en te knuffelen.

Rest ons nog om wat beelden van onze noorderlicht tour te laten zien, vandaag 25 oktober heb ik deze van de touroperator ontvangen, wij wilden deze beelden niet aan jullie onthouden. Kijk maar en zie wat wij ook gezien hebben op de avond van 11 oktober 2017.

Met deze beelden sluiten we de blog af, de hele reis was een droom die we al lang hebben gekoesterd, de reis heeft ons meer geboden, dan we in onze stoutste dromen hadden verwacht.

Deze reis was voor ons een sprookje welke werkelijkheid is geworden, elke dag hadden we een cadeautje op ons bordje, we hebben ze allemaal kunnen uitpakken.

En zoals elk sprookje eindigt, zal ook ons sprookje eindigen met de volgende regel.

En ze leefden nog lang en gelukkig.

Dit is ook ons streven, en we zullen nog heel lang op deze reis terugkijken.

Voor nu laat ik de pen en de camera hun verdiende rust hebben, wat de volgende trip gaat worden vragen onze kennissen, hier hebben we op dit moment nog geen idee in.

Grtjs en tot de volgende blog.

Sjaak en Wilma, en onze trouwe camper.

12 Oktober Golden Cirkel Tour. en laatste dag van de reis.

Donderdag 12 oktober.

7.00 uur een takkenherrie op het nachtkastje, de wekker was ons niet vergeten. Dus rise and shine, wassen ontbijten een boterham extra voor mee nemen gemaakt. En naar de halte ( ik op mijn kop gekregen ) waren er te vroeg, dus snel wat flesjes water gekocht en terug op de plek wachten op het busje.

Het minibusje was aan de late kant op de afgesproken plek, dus snel de rest opgehaald en vervolgens naar de Big Bus.

Het eerste doel was het Bingvellir National Park.

Hier zijn de oudste wetten en religieuze zaken afgehandeld, de rots der wetten en de diepte der verdrinking zijn er twee hoogtepunten van.

De beroemde berg vlak bij de hoofdstad, bij de grote aardbeving in 2008 zijn er hier heel wat rotsblokken naar beneden gerold, ook zijn er grote scheuren in de wanden achter gebleven.

Overal op het eiland zie je continu stoom wolken. Hier ontsnapt dit opgewarmde water door allerlei spleten in de aardkorst naar buiten.

Hier in het park komen we aan bij de echte scheiding van de tektonische platen in de aardkorst.

Duidelijke scheuren en rotsen op ons pad geven steeds meer prijs van dit natuur fenomeen.





Een riviertje slingert door het zogenoemde niemandsland. op de grens van de beide plateaus.

Nog een kerkje en een openbaar gebouw waar regelmatig parlement vergaderingen plaats vinden, vooral als ze erg belangrijk zijn zondert men zich hier af tot er een uitslag is.

In deze vallei is er ( net als op heel IJsland ) bijna geen bos te vinden. Op dit moment is er maar 15 % van de oppervlakte voorzien van bomen. Volgens onze reisleidster en gids, moet je als je verdwaald bent in het bos in IJsland gewoon op je tenen gaan staan en over de bomen kijken waar je heen moet gaan. Bleek in de werkelijk redelijk te kloppen.

Hier weer een enorme scheur in de aardkorst.

Geweldige sneeuw kop op deze berg, en vanwege de reinheid van de lucht in dit land, is de sneeuw ook echt wit.

Links op de foto de wand van het Amerikaanse plateau en rechts het niemandsland.

Wilma in ganzenpas voorop en ik volgzaam al fotograferend er achter aan.

Een gedeelte van dit gebied word ook in de Game Of Thrones serie gebruikt, regelmatic komen hier filmcrew's om hun beelden te schieten.

Duidelijk zien we hier de lava stroom die gestold is en na afkoeling deze rots heeft gevormd.

Bij de vlag is de rots der wetten, alle belangrijke beleidsbesluiten werden en worden hier bekrachtigd.



Ook de onafhankelijkheidsverklaring ( goed voor de scrabble ) werd hier getekend in juni 1944.

Op de basalt blokken van de tektonische plaat vind nieuw leven weer een mooi plekkie.

Aangekomen bij het meer der verdrinking, hier werden heksen in verdronken, ook vrouwen die overspel hadden gepleegd onderging het zelfde lot. In een juten zak gestoken deze met stenen verzwaard, werden deze aan een touw boven het meer gehangen en vervolgens erin geworpen.
Overspelige mannen werden onthoofd er ook in het meer gegooid, uit de geschiedenis zijn hier 21 heksen gedood op deze wijze waarvan 1 vrouwelijke heks erbij was.

Nu kijken we tegen de rand van het Euro/Aziatische plateau aan de andere kant van de vallei aan.

Deze enorme stoomwolk leverde de berg een mooie wolkenkraag op.

De volgende attractie was het Geysier hot springs park.


Hier is de geothermische werking onder de aardkorst zicht en hoorbaar. Maar ook de neus ontsnapt niet aan de zwaveldampen op deze plek.

Overal kleine borrelende kraters waar geur en damp uitkomt.





Maar de grote geyser die met tussen pauzes elke 3 tot 5 minuten zijn kokende watermassa meters hoog de lucht in spuit, is een magnifiek schouwspel, ook gelijk de lunchplek voor vandaag.

Na deze woesteling op bezoek bij de IJslandse paarden, op route naar de Gullfoss waterval.

Op weg terug naar de bus nog wat sfeerbeelden gevangen.




Bij de paarden aangekomen, iedereen uit de bus, vooral onze Japanse medereizigers vooraan bij het hek om HUN foto's te maken, en de lekkernij die er te koop was aan de paarden te voeren.

Deze merrie die Wilma liefdevol voert is drachtig en kan elke dag bevallen.

Deze was een beetje een sulletje snapte niet goed dat er lekkers was ( of had misschien hekel aan de Japanse gasten bij het hek ) hij bleef onbeweeglijk naar de gasten kijken.

Bij het wegrijden nog even omgekeken naar de andere weide met paarden, en begreep helemaal de lol van deze groep over wat ze net hadden gezien.

De GullFoss waterval is een van de mooiste ter wereld volgens de brochure, wij kunnen dit zelf gaan controleren.

De gletsjer achter de zwarte bergen is de hoofd voedingsbron van deze waterval, ook hier weer een puur witte gletsjer, niet zoals die in Canada en Alaska welke een bruine bovenlaag hebben. Hier is het een maagdelijk witte ijsvlakte op de gletsjer.

Het was een magnifiek schouwspel, de breedte en de twee stages die deze waterval heeft zijn geweldig.  Ook onze stalkers waren weer prominent in beeld.  Maar het mooiste was het verhaal achter de waterval en zijn behoud.

 

Deze dame heeft gezorgd dat er geen krachtcentrale bij de waterval gebouwd werd. Er was een leasecontract met een Engelse ontwikkelaar opgesteld en deze zou de waterval indammen en er een elektriciteit centrale gaan bouwen.
De dochter van de land eigenaar beschouwde de waterval als haar vriend en werd daarmee de eerste milieu activist in IJsland. Zij ging te voet naar de regering in Reykjavik ( ongeveer 85 Km ), maar toen waren er nog geen wegen om de deal ongeldig te laten verklaren. Dit is haar niet gelukt, maar omdat de ontwikkelaar het geld niet tijdig bij elkaar had, werd de deal alsnog ontbonden en zodoende de waterval gespaard.

Boven: de waterval in winterkleding.

Na deze uitstap nog een extraatje mee gepakt op weg naar de stad,

Hier is een van de verzamelpunten voor de schapen, deze lopen vrij rond op de open vlakte en worden na een zomer grazen door de gehele families van de veehouders met paarden naar deze plaats gebracht en in het middendeel verzameld. Aan de buiten zijde zijn er allemaal een soort taartpunt hekken, elke veehouder heeft zijn eigen punt. De mannen gaan in het midden de schapen hun oormerk controleren en doen dan hun eigen beesten in de juiste punt, om ze daarna met de wagens af te voeren. Na het werk word er dan een groot festijn gehouden met de traditionele lam soep ebrood en dan aansluitend het traditionele drinkgelag.

Nog een laatste waterval ter afsluiting en vervolgens weer de bewoonde wereld opzoeken.

Na wat bijkomen op onze kamer de blog van deze afgelopen dagen bij gewerkt.

S'avonds een heerlijke pizza gegeten in de stad en verder de blog gedaan.
Maar voor de gemiddelde prijzen kun je hier niets kopen, het is het duurste land wat we ooit bezocht hebben, maar dat wisten we van te voren. Echter de absurde hoogte in de  prijzen viel ons toch nog wat tegen. Maar voor geen goud hadden we dit willen missen.

13 oktober laatste dag in Reykjavik.

Vanmorgen de boel weer in de koffers gedaan, na het ontbijt de boel ingeleverd. Koffers in bewaring gegeven en nog een stadswandeling. En alvast de transfer bus bestellen voor vanavond naar het vliegveld. en om 5 uur morgenvroeg gaat de reis naar Amsterdam van start, om 11.15 uur zet de vogel ons weer op Nederlandse bodem.

Voor het geval dat de vogel niet wil vliegen heeft WOW-air een aardig alternatief aan de luchthaven voor hun reizigers.

Wij als het dynamische Duo, gaan nu een rustiger einde jaar beleven, geen gereis meer met de camper. Hooguit nog een Kerstmarktjes trip.

Groetjes aan alle en hopelijk snel weer een volgende blog. Maar dit zal wel 2018 gaan worden.

Bij deze over en sluiten.