Dinsdag 1 augustus.
Vandaag weer een mooie rit via de scenic byway van Kenai island. van de camping naar mijl marker 55 was maar een klein stukje, hier komen de Kenai river en de Russian river bijelkaar, het is een van de meest gebruikte vis plek in deze omgeving.
Op deze plek mag er alleen aan de overzijde gevist worden, er is een ferry in bedrijf.
Deze wordt middels een kabel over de rivier getrokken, elke visser moet op de parkeerplaats zijn auto stallen voor $ 8,25 per dag en ook nog eens $ 11.00 pp voor de ferry betalen, anders word er niet gevist.
Helaas zijn er nog steeds vissers die het verbod van het schoonmaken en fileren van de vis negeren. En vervolgens de resten gewoon in de rivier dumpen.
Ook zijn er een heleboel die alleen parkeergeld betalen en met hun eigen boot de rivier opgaan, en bij toerbeurt vissen of peddelen.
Maar bij een zo snel stromende rivier is het peddelen nog een hele klus.
In de verte doemt reeds de berg keten bij Homer op.
De spit is een lange natuurlijke dam in de zee, deze is 30.000 jaar geleden door gletsjers gemaakt.
De moderne mens heeft hier een hele industrie op gevestigd. Zowel maritieme als ook toeristische doeleinden werden er gecreëerd.
Op de kop is de campground waar wij de komende 2 dagen zullen verblijven.
Hier is het echt lands end, niet zo mooi als in Cornwall maar ja, op is op.
Veder is de campground een sober plekkie, veel grind en weinig gras, maar wel aan de zeekant met mooi uitzicht.
De dam gaat 5 mijl de zee in, bij het getekende tentje is ons plekkie.
Naast de campground is het zeevaarders monument.
Vaak komen er mensen op de banken zitten en zijn dan een poosje stil en staren over de zee, vervolgens gaan ze weer stil verder op hun weg.
Het populairste barretje op de spit, kleingeld hangt hier gewoon aan alles waar maar een punaise ingeprikt kan worden.
Elk biljet heeft wel een mededeling erop staan.
Gezellig twee Alaskaanse biertjes gedronken.
Later kwamen er twee Duitse stellen bij ons aan tafel zitten, nog wat tips en wetenswaardigheden besproken.
Het eerste paar was al twee jaar onderweg, hadden heel zuid Amerika en Mexico al gedaan, maar moesten nu terug omdat de camper niet langer als 3 jaar zonder TUV keuring mocht zijn.
Veel van de winkeltjes zijn houten gebouwen, dit is gedaan omdat na een aardbeving. in 1990 was er een grote vulkaan uitbarsting van de Mount Redoubt, hierdoor steeg het water in de baai en de hele boel was overstroomt, het water stond tot aan de rand van de bar in de Salty Dawg Saloon. Het was ook het enige gebouw dat ongeschonden was blijven staan.
In deze winkel lagen de King Crabs van de Deadkliest catch serie in de vriezers, 1 LB ( 445 ) gram koste $ 43,00. Je kon het ook laten verschepen naar welk adres ook. De kosten zijn navenant hoog, maar veel J-people hebben daar maling aan.
Ship tu mee adres, hoorden we regelmatig roepen.
Een blik op de jacht haven gaf ons weer zo'n gevoel, Dat de Amerikanen en Alaskanen makkelijk geld in materieel omzetten.
De reinste luxe was er weer aan de kade geknoopt.
Gelukkig waren er ook veel simpele vissers bootjes om de boel in balans te krijgen.
De meeste winkeltjes staan direct op het kiezelstrand en op palen.
Het geheel heeft een leuk karakteristiek geheel. De toeristen blijven de hele dag rond zwalken in een plek waar je eigenlijk niet zoveel te doen hebt.
Woensdag 2 Augustus,
De vissersboten varen regelmatig voor onze camper langs op weg naar de rijke visgronden rondom Alaska.
Er liggen nog verschillende grote boten in de haven aan de overzijde van de Jachthaven, vandaag maar een wandeling naar die kant maken.
Gewone trawlers worden afgewisseld met charter boten voor sportvissers.
Ook water taxi's die naar de overzijde het plaatsje Seldonia aan doen liggen en varen er steeds uit.
Verder op toch een van de boten uit de serie in de haven gezien.
Hij was net binnengelopen en had aan de andere zijde zijn lading gelost,
Nu lag hij op de plaats waar normaal de Time Bandit voor anker gaat.
Deze is reeds meerdere malen op Discovery in de serie geweest.
Ook de gewone visser moet weer aan de slag, hier vaart een trawler uit de haven tussen zijn grotere broertjes.
Onder: nog wat achter gebleven krab vallen. Zoals ze in de serie heten "Crab Pod's "
Na de wandeling weer effe biertje pakken in de saloon.
Het is er iedere keer weer gezellig vertoeven.
Pappa lust het echt wel hoor, jij had de Amber en ik de White.
Lekker spul, kan niet klagen dat het geen Freddie is.
En wij maar zeggen dat het geld ons niet op de rug groeit !!!!.
Als afsluiting van de dag en alvast op onze 44e trouwdag morgen, hebben we onszelf op Fish en Chips met heerlijk pintje getrakteerd.
Effe voor de duidelijkheid wij zijn morgen 3 Augustus niet thuis, dus geen bakkie en borreltje op de Ganzetrek.
Grtjs aan Alle.
En John en Erna, heel veel plezier van jullie Pösl (tje)
