zaterdag 8 juli 2017

Rain Forrest in National Olympic Park



Donderdag 6 Juli.

Gisteren weer een heerlijke avond bij het kampvuur gezeten, en heerlijk geslapen. Het stromen van de rivier was zachtjes hoorbaar in de camper, en de Amerikanen gaan vroeg op stok, maar ook vroeg eruit.


Globaal formaat van een boom in het park. Deze kunnen tussen de 60 en 90 meter hoog worden.


 


 
Op deze boom zat een kruin met takken, deze zouden bij ons in het bos een zelfstandige boom zijn.



Het mos en de kleine planten groeien overal waar maar mogelijk. Een omgevallen boom is al weer een plek om te groeien.

Zelfs een hel rij nieuwe bomen groeit op een oude liggende stam.





Hier nog zo'n rij bomen, waar eens een gevallen boom heeft gelegen.


Verder zitten de meeste bomen vol met mos en andere lucht en vocht verterende planten.



Deze verstikken of doden de bomen niet waar ze op groeien. Zij halen hun voeding puur uit de lucht.




Soms moet je het overzicht even hogerop zoeken.

En een boompje oversteken naar het uitzicht punt.



















Het was een droge wandeling door het Rain-Forrest, een aangename 28 graden en geen drup nattigheid, een uitstekende dagwandeling en veel gezien.

Hier op deze boom begint het nieuwe bos alweer te leven, over 50 jaar zal de stam verdwenen zijn en net als hier onder een woud van wortels achterblijven.





De jonge zalmen zwemmen al weer en het kristalheldere water.


S'avonds nog weer een ree met jong vlak bij de camper aan het grazen.



Morgen Vrijdag 7 Juli naar Port Angeles en de overtocht naar Vancouver Island boeken.

Verslag van vrijdag volgt als we weer gelegenheid hebben.






Zaterdag overvaren en Canada is begonnen

Van Ocean Shores naar Hoh rain forrest camping.



Woensdag 5 juli.

Na een betrekkelijk rustige nacht, nog even naar het strand gelopen om het slagveld bij daglicht te bekijken.



Het was een verlaten zandvlakte, alleen de kuilen en afval zakken ( deze werden bij het binnen rijden uitgedeeld ) stonden er stilletjes bij.





De kust is op elke baai weer een verademing en totaal verschillend.

Rivieren die vanuit het land de zee instromen, nemen veel van het drijfhout mee.


Een koffie pauze aan het meer, geeft weer een heel ander vergezicht.

Langs de kust is er elke morgen veel zeemist, hierdoor is het er zo weelderig en groen.




Vanaf het theehuisje loopt een pad het strand op, om de kust te beschermen heeft men hier deze bomen opnieuw gepoot. Zij houden de golven tegen om verdere afkalving van de kust te voorkomen.





Ja, deze vindt ik ook erg leuk, maar voor of achtertuin. Ik weet het nog niet, nog maar even over nadenken.



Ook pappa mocht alvast van een stronk genieten.

Uiteindelijk toch alles maar laten liggen.












Dit was een pareltje op onze route, Ruby Beach, we hebben hier een poos op een bankje naar deze plek zitten staren en vooral te genieten.

  De Hoh rivier met op de achtergrond Mount Olympic.


Dicht bos en hoge bomen geven de weg naar de camping al een goed idee van wat her Rain-Forrest inhoud.



De camping was nog niet vol en hadden een mooi plekje gevonden.

Zijn er twee nachten gebleven, Morgen de trail's die er vanuit het visitor center gaan lopen en alles verder bekijken.




Een hert liep vlak langs ons plekje onverstoorbaar van het malse groen te eten.

En de Stellar Jack kwam ook nog effe aanwippen op de boom naast ons.

De maan was al sterk genoeg om de rivier te verlichten, en het geheel niet aardedonker te laten zijn.

Morgen de trail lopen, en lekker dagje rust.