dinsdag 13 juni 2017

Estes Park naar Wheatland.


Zaterdag 15 Juni,

Na een hele tijd zonder Wifi omdat we erg veel natuur parken en camping's hebben gehad staan we vandaag in Jackson op een Koa camping. Hier eindelijk wasserette voor Wilma en Wifi voor mij.


Woensdag 7 juni

Vandaag op excursie in het park, vroeg uit de veren, want het zal wel weer druk worden in de shuttle bussen.



Al met al was het achteraf geen slecht idee om op tijd te gaan, want na 9 uur begint de stroom toeristen echt vorm aan te nemen.

Bij Bear lake nog een overduidelijke waarschuwing voor de toestand van de paden rond het meer.



Het meer is gelegen aan de uiterste zuidpunt van het park, maar toch op een grote hoogte, hierdoor was nog niet alle sneeuw verdwenen.


Op sommige plaatsen was het oppassen geblazen, hadden ook de verkeerde schoenen aangetrokken.

Voor ons een Duits echtpaar die wel de goede schoenen hadden, maar er niet mee overweg konden. Hij was continu aan het glibberen en glijden, is echter niet gevallen .



Plotseling kwam er uit het struikgewas een Elk het pad op lopen, hij keek even verbaasd om zich heen en ging toen verder tussen ons door naar beneden. De beide dames voor ons hadden niets in de gaten tot wij ze op de Elk opmerkzaam hadden gemaakt.







Door al het smelt water was het riviertje behoorlijk woest en storte zich met donderend geraas de diepte in.

Verder op pad naar de Alberta Falls kwamen knabbel en babbel ook weer op ons pad.











Vanuit Bear Lake hadden we de shuttle terug naar de camping gepakt, om bij de volgende halte Glacier Canyon weer een wandeling te maken.

Op deze hike zouden we dan de watervallen en en ook mogelijk wat wild kunnen tegen komen.

Nou WILD zijn we in ieder geval tegen gekomen, maar dat was alleen maar Japans wild, met bussen tegelijk worden ze hier in de parken gedropt. Als je een foto wilt maken moet je eerst wat Sushi op een afstand neerleggen, want anders gaan ze niet aan de kant.

Ze moeten ook altijd zelf op de foto of met de hele groep voor het uitzicht staan.




Nog even lekker genieten van het wonderschone uitzicht en de prachtige natuur.

Appeltje erbij en laat alles maar op je afkomen.

Hier gelukkig geen J-wild op de rotsen.



Donderdag 8 juni.
 Verder op weg naar een klein dorpje op de route, Wheatland.


Het winkeltje in Estes Park waar ik de CD van de Zac Brown Band heb gekocht, Op de Country radio die wij regelmatig onderweg beluisteren, werd het nummer " My old Man "zo vaak als verzoek nummer aangevraagd, en het raakte mij ook emotioneel, dus de CD gekocht, zodat ik wanneer ik maar wil naar het nummer kan luisteren.


De hele dag ging verder op aan het rijden, veelal saaie interstates en lange rechte stukken, wel goed voor het brandstofverbruik en de banden slijtage, maar geen flikker aan als je niet hoeft te rijden.



Uiteindelijk o een free camp place geëindigd, een beetje in the middle of knowhere, aan een klei meertje midden tussen de boerderijen.






Verder geen levende ziel gezien, een heerlijke plek als je van vissen houdt.

S'avonds nog even buiten een bakkie gedaan en van de mooie zons ondergang genoten.

Daarna nog even een nachtmutsje genomen en het mandje opgezocht.

Morgen gaan we op pad via Wounded Knee naar Hill City.

Verslag volgt uiteraard als er weer Wifi is,

Van Steamboot Springs naar Rocky Mountains National park.


Dinsdag 6 April.

Gisteren mooie rit door de bergen gehad, nog even een mule deer op de foto kunnen zetten.
Verder behoorlijk klimwerk voor de camper gehad.
















Vannacht op een mooie plek op de state park camping "steamboat Lake" gehad. Deze en de komende dagen zullen er weer een groot aantal mijlen onder de wielen door gaan.





S'avonds begon het licht te regenen, hierdoor had mamma deze dag weer eens geen kampvuurtje bij de plek.

Verder was de nacht wat wind betreft een beetje onrustig.


Vandaag weer verder op pad, onderweg nog een van de oude store's aan gedaan en een plaatje geschoten.


In het stadje Steamboat Spring's zijn een aantal warm water bronnen, vermoedelijk heeft men vroeger stoom uit deze bronnen gezien en is de  naam van het stadje hierdoor ontstaan. De dame van het visitor center wist het niet zeker maar geloofde deze uitleg wel.

In het stadje is er nog het een en ander aan wintersport mogelijkheden gemaakt.




Vele winkels en gebouwen zijn in de oude stijl gehouden, geeft zo'n stadje een beetje slaperig aanzien.


Zelf de bankzaken doen ze hier vanuit de auto. Geld afhalen gaat met de buizenpost, ze doen de pas in de machine vullen een bedrag in en even later ploft de koker met het geld in de opening naast de auto.

Nog even de winkel van J. Ligt & Sons in geweest, deze winkel bestat al bijna 200 jaar, en heeft alleen Cowby en Girl spullen.








Door het smelt water uit de bergen stromen de rivieren er behoorlijk op los.


Bij de koffie in het park, zag Wilma plots aan de overkant een vogel op het nest zitten.

Dit is het beste wat ik kon maken, volgens de tekening op en rond zijn kop is het een jonge adelaar.

Onderweg no een prachtig meer gezien, konden er niet komen om er te overnachten.



De weg ging verder alleen maar omhoog, tot we de sneeuw weer in de handen konden nemen.

Heb ik dus ook maar gedaan,



Ze riep nog dat ik het niet moest wagen !!








Natuurlijk tegen de verkeerde !!




Wilma heeft de kanonade overleefd.


Verder door naar de overnachting in het park Rocky Mountains, Zal niet makkelijk worden om er een plekje te krijgen.




Onderweg de eerste Moose van onze reis gezien, ze stond rustig de jonge groene blaadjes van de struiken te eten, en had geen haast om voor de vele fotografen weg te lopen.





Op de high way trough te Sky, zoals de park info verteld was het best nog een sneeuw bende. Maar het leverde hele mooie plaatjes op.







Onderweg op de top van de berg bij het visitor center geïnformeerd of er nog plaatsen vrij waren op de camping's in het dal, De dame heeft telefonische navraag gedaan en kon ons melden dat er bij Glacier Bassin nog 5 plaatsen beschikbaar waren. Maar garantie kon ze niet geven want de rit ernaar toe was immers ruim 45 minuten, en de plaatsen zijn first com first served.

Opeens onderweg een grote mensen massa op en langs de weg, wij dus ook stoppen en nieuwsgierig als de mens is gaan kijken wat er aan de hand was.

Nou dat was een meevaller op nog geen 20 meter een grote Bull Moose aan het foerageren, rustig en onverstoorbaar ging hij door met zijn maaltijd, voor het dessert kwam hij nog wat dichterbij.







Uiteindelijk op tijd op de Campground en een van de laatste plaatsen kunnen bemachtigen.

Nog wat aandacht van mede kampeerders voor het vreemde kenteken op onze camper, maar uiteindelijk alles uit kunnen leggen.







Na gedane reis etappe, uitrusten met een blikje koud bier en taco"s met dipsaus Cheddar&Jalapenô erbij.





Morgen met de shuttle bus naar Bearlake en daar een wandeling maken, dan terug met de bus naar de volgende wandeling, en vervolgens weer verder op pad naar het noorden.

Grtjs en tot het volgende verslag.

SjaWi