Zaterdag 15 Juni,
Na een hele tijd zonder Wifi omdat we erg veel natuur parken en camping's hebben gehad staan we vandaag in Jackson op een Koa camping. Hier eindelijk wasserette voor Wilma en Wifi voor mij.
Woensdag 7 juni
Vandaag op excursie in het park, vroeg uit de veren, want het zal wel weer druk worden in de shuttle bussen.
Al met al was het achteraf geen slecht idee om op tijd te gaan, want na 9 uur begint de stroom toeristen echt vorm aan te nemen.
Bij Bear lake nog een overduidelijke waarschuwing voor de toestand van de paden rond het meer.
Het meer is gelegen aan de uiterste zuidpunt van het park, maar toch op een grote hoogte, hierdoor was nog niet alle sneeuw verdwenen.
Op sommige plaatsen was het oppassen geblazen, hadden ook de verkeerde schoenen aangetrokken.
Voor ons een Duits echtpaar die wel de goede schoenen hadden, maar er niet mee overweg konden. Hij was continu aan het glibberen en glijden, is echter niet gevallen .
Plotseling kwam er uit het struikgewas een Elk het pad op lopen, hij keek even verbaasd om zich heen en ging toen verder tussen ons door naar beneden. De beide dames voor ons hadden niets in de gaten tot wij ze op de Elk opmerkzaam hadden gemaakt.
Door al het smelt water was het riviertje behoorlijk woest en storte zich met donderend geraas de diepte in.
Verder op pad naar de Alberta Falls kwamen knabbel en babbel ook weer op ons pad.
Vanuit Bear Lake hadden we de shuttle terug naar de camping gepakt, om bij de volgende halte Glacier Canyon weer een wandeling te maken.
Op deze hike zouden we dan de watervallen en en ook mogelijk wat wild kunnen tegen komen.
Nou WILD zijn we in ieder geval tegen gekomen, maar dat was alleen maar Japans wild, met bussen tegelijk worden ze hier in de parken gedropt. Als je een foto wilt maken moet je eerst wat Sushi op een afstand neerleggen, want anders gaan ze niet aan de kant.
Ze moeten ook altijd zelf op de foto of met de hele groep voor het uitzicht staan.
Nog even lekker genieten van het wonderschone uitzicht en de prachtige natuur.
Appeltje erbij en laat alles maar op je afkomen.
Hier gelukkig geen J-wild op de rotsen.
Donderdag 8 juni.
Verder op weg naar een klein dorpje op de route, Wheatland.
Het winkeltje in Estes Park waar ik de CD van de Zac Brown Band heb gekocht, Op de Country radio die wij regelmatig onderweg beluisteren, werd het nummer " My old Man "zo vaak als verzoek nummer aangevraagd, en het raakte mij ook emotioneel, dus de CD gekocht, zodat ik wanneer ik maar wil naar het nummer kan luisteren.
De hele dag ging verder op aan het rijden, veelal saaie interstates en lange rechte stukken, wel goed voor het brandstofverbruik en de banden slijtage, maar geen flikker aan als je niet hoeft te rijden.
Uiteindelijk o een free camp place geëindigd, een beetje in the middle of knowhere, aan een klei meertje midden tussen de boerderijen.
Verder geen levende ziel gezien, een heerlijke plek als je van vissen houdt.
S'avonds nog even buiten een bakkie gedaan en van de mooie zons ondergang genoten.
Daarna nog even een nachtmutsje genomen en het mandje opgezocht.
Morgen gaan we op pad via Wounded Knee naar Hill City.
Verslag volgt uiteraard als er weer Wifi is,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten