Vrijdag 16 juni.
Nadat we bij de south entrance gecontroleerd zijn op ons pasje voor de parken rijden we direct het park in.
Aangezien het park eigenlijk alleen uit de bergketen bestaat rijd je er alleen maar door, vooral de scenic byway langs Lake Jenny word door de rangers aanbevolen.
Boven de camper aan de anderezijde van de bergen tekent zich het vervolg van de dag al af.
De lucht word alsmaar donkerder en dreigender, wat later ook uit zou komen.
De waarschuwingen voor beren, zijn niet alleen bij ons goed overgekomen, ook de beren hebben deze goed in hun oren geknoopt. We hebben tot nu toe alleen hun vellen of opgezet in de centers kunnen bewonderen.
Onderweg nog dit leuke kerkje bezocht, het geheel deed ons aan de houten kerken in Noorwegen en Zweden denken.
Buiten keken we weer op de bergen van het Teton masief, De bloemen bloeien momenteel uitbundig, mede doordat de lente hier eigenlijk pas is begonnen.
Verder naar de overnachting plek in de bossen bij Moran, de coördinaten op de navigatie ingesteld.
En omdat veel van deze campings een klein stuk onverharde weg hebben, mocht deze ook dit type weg volgen. Al rijdend werd het weer steeds slechter en ging het behoorlijk regenen, na een poosje moesten wij links af naar de toegangsweg van de camping. Dit werd dus een Off road expirience !
Na 150 meter was het asfalt op en gas truus aan dat we 4 mijl de bosweg moesten volgen, gaten, kuilen en sporen voldoende. Na een halve mijl ging het ook nog eens met haarspeld bochten bergaf en slingerden we op een matig tempo door het bos. Tot we uitkwamen op een verharde weg bij een grote Guest Ranch. Na 300 meter konden we de camping oprijden.
De hele nacht bleef het regenen, langzaam zijn we toch in slaap gevallen, Wilma heeft alleen maar over het weggetje gedroom. Hoe moeten wij in hemelsnaam hier weer wegkomen. Na al deze regen zal het wel een modderpad geworden zijn.
S'morgens wam de Ward aan de deur en heb hem een alternatieve route gevraagd, deze was er gelukkig wel.
Zaterdag 17 juni.
Gelukkig is het weer droog geworden en ook het zonnetje is weer opgestaan. Hij had immers de mooie taak, om de boel met zijn warmte weer lekker droog te maken.
Helaas was hij nog wat lui vandaag en scheen hij maar matig deze morgen.
Onderweg naar Jackson, zag Wilma een mooie regenboog voor het gebergte, dus toch maar foto van gemaakt, en inderdaad hij stond erop.
In Jackson staan er bij de 4 ingangen naar het park in het centrum deze kolossale bogen gemaakt van geweien van de Elk-en.
Iedereen natuurlijk op de foto voor of onder de boog.
Ook de postkoets rijd er regelmatig rond door het centrum.
Volgens het mede delingen bord van deze cowboy hoeven wij morgen niet op een stukje extra vermaak te rekenen.
Aangezien er Héél véél leuke winkeltjes zijn gaan we morgen met vaderdag lekker shoppen.
Zal vast wel wat voor mezelf mogen kopen, Wilma zal vast ook wat leuks kunnen scoren.
Nog een paar prachtige bronzen beelden, een kano in volle vaart op een wilde rivier, heeft een hoofdrol in deze scene.
De halte voor de postkoets is ook helemaal in western stijl gebouwd.
een van de belangrijkste winkels heeft ook alleen maar western artikelen, hoeden, riemen, laarzen, spijkerbroeken en ook de bekende cowboy bloezen ontbreken er niet.
Een prachtige Cadillac, coupedeville stond langs de weg geparkeerd, hij was werkelijk in een showroom conditie gerestaureerd.
Maar vooral zij nummer bord geeft zijn functie volledig weer.
Dit is de voorloper van de Airstream caravans ( dokter love ten Brink ) gebruik deze in All You Need is Love shows, Het origineel van deze caravan is door de fabrikant van de moderne versie overgenomen, en heeft de Spartaan fabriek daarna gesloten en is onder eigen naam verder met de Airstream modellen verder gegaan.
Nu naar de Koa camping aan de Snake River, en heel veel schrijven voor de trouwe volgers.
Ps. de band van de CD is de Zac Brown band , met My Old Man, had een verkeerde naam ingevuld bij het oorspronkelijke blog dagje.
Grtjs en hopelijk tot gouw.
Gaan weer wat de natuur in dus kans op Wifi is klein.
