dinsdag 18 juli 2017

Vancouver en door naar het noorden


Zondag 16 juli,

In het stadje Colquitlam een slaapplaats gevonde, het was ondertussen 0.45 uur, dus waren wel aan rust toe.

De laatste dagen veel over bosbranden in het nieuws gehoord, ook wij werden erdoor getroffen, de route die we hadden uitgezet, moesten we omgooien.
We zouden eerst vanui het westen via Lilooet richting Cache Creek en dan naar boven gaan, maar het stadje Ashcroft was geheel afgebrand, en het brandde er nog steeds, ook Cache Creek was ingeloten door het vuur, dus de hele omgeving was onbereikbaar en hierdoor moesten wij oostwaarts rijden en de omweg over Prince George maken.


Alle oranje vlakken waren branden die nog niet onder controle waren.
Dus langere reisdagen in het verschiet, onderweg een boterham bij een klein dorpskerkje en een winkel gedaan. Dit plaatsje was de oorspronkelijke plaats van de stad Merrit, toen er verderop steenkool werd gevonden is daar de nieuwe stad ontstaan. En bleef dit gehucht achter en is de naam Nicola aan deze plaats gehangen.




 
 De jongeman die ons de geschiedenis van het kerkje vertelde wilde met alle geweld een foto van ons maken, dus zijn we er maar voor gaan staan.



Bij de plaats Kamloops konden we door de rook en de geur merken dat de boel in de wijde omgeving geƫvacueerd was. Je kon de bergen in de achtergrond niet zien door de rook die er in het dal hing.

Net buiten de stad een van de plaatsen waar de mensen een tijdelijk heen komen hadden gevonden.
Verder werden er sporthallen en alle maar beschikbare gelegenheden gebruikt.


Bij de rustpauze weer langs een van de vele riviertjes bekeken en vervolgens de route verder uitgewerkt, in Kamloops hadden we bij het visitor center de informatie gekregen dat highway 5 weer open was, dus scheelde dit een behoorlijk stuk omrijden.


Onderweg onze tweede beer gezien, helaas was hij sneller weg dan Wilma kon fotograferen.


De nacht door gebracht op een recreatie site naast de weg, was goed te doen, maar bleef veel zwaar verkeer wat de hele nacht bleef rijden.

Maandag 17 Juli.

Op tijd weer vertrokken om de weg te vervolgen. In de eerste de beste grotere stad de voorraden goed aanvullen, vanaf nu wordt het steeds stiller en wilder in de natuur.

Je kunt nog steeds de rook op de bergen zien hangen.




Bij het middagmaal nog even aan een riviertje een steen mannetje gemaakt.


Dit is onder reizigers een gebruik, en betekend "ooit kom ik hier terug "




Na deze borden, kregen we toch een beetje verwachtingen in ons hoofd, zou het dan eindelijk zover zijn.

Wild op ons pad !!!! In SkandinaviƩ zo vaak borden gezien van de Moose, maar de echte Moose,
HO MAAR !!!






 Broodje eten, natuurlijk weer aan een rivier, in heel Canada zijn er veel parkeerplaatsen met picknick tafels en toiletten langs de wegen, maar ook meestal aan een watertje.





Al verder rijdend kwam er een betere kans op een foto van een zwarte beer, hij stond erg rustig van de bessen te eten. Nadt we gestopt waren ging hij op zijn dooie akkertje de bossen weer in.

Verderop de route nog twee beren gespot, maar geen foto kunnen maken.



Wederom een mooie overnachting aan het water, nog even rustig in het zonnetje een biertje en onze nieuwe verslaving ( Taco chips met cheddar jalapeno dip ) toegegeven. en van de blik over het water genoten.






S'avonds bij het Yatzeehen weer eens ingemaakt door Wilma, maar de volgende zal ik weer toeslaan.

Vandaag 18 Juli.

Vertrokken naar Prince George, tank afvullen boodschappen doen en trachten nog even mat de familie te facetimen.

Gaan nu de bewoonde wereld uit.

Hopelijk nog wel af en toe Wifi te hebben voor de blog en het contact met jullie.

Grtjs SjaWi.




Nanaimo naar Vancouver


Zaterdag 15 juli.

Vanmorgen op tijd uit de veren, de eerste veerboot vertrekt om 6.30 uur, we moeten een half uur voor vertrek inchecken, dus korte nacht gehad.



Maar een foto van het bootje geleend, De overtocht duurde ongeveer 90 minuten, het in en uitladen was ook sneller als we gewend zijn van Engeland.

Maar ja we hebben geen last van de douane op deze reis.





Aan boord een vertwijfelde poging gedaan om de blog bij te werken, was een hele toer, Wifi viel steeds weg en de boot steeds  verder. Op een gegeven moment de boel maar afgesloten en aan dek gegaan voor wat sfeer plaatjes.

De skyline van Vancouver downtown, en nog een baai waar we langs vaarden.


Een maal aan wal begon de speurtocht naar een fatsoenlijke parkeerplaats, gisteren in de haven van twee mannen wat tips gekregen, de eerste was parkeren in Stanleypark, en vervolgens met een gratis bus naar de stad.

Dus ingevoerd in de navigatie en dwars door de voorsteden naar het Stanleypark over de lionsbrug, en inderdaad dicht bij downtown parkeerplaatsen.
Camper tactisch neer gezet en naar de parkeermeter, eerst goed gelezen hoe deze werkt en vervolgens de prijs gecheckt, Daar kwam de klap aan. onverwacht en uit een rare hoek, het tarief was $ 3,50 p/u, geen wonder dat de bus gratis was.

Op de navigatie maar naar een P+R plek gezocht, deze was op ongeveer 7 Km het dichtste bij onze locatie. Hiernar toe gereden moesten we weer de brug over en kwamen in een voorstad bij een nieuw winkelcentrum Park Royal, hier geen parkeermeters maar ook geen slaap mogelijkheid.

 
 Vancouver is een moderne stad met tussen de reusachtige gebouwen hier en daar nog een oud gebouw, wat de bloei in hotels en winkels heeft overleefd.
In de haven zagen we een oude bekende, op een eerdere reis door Skandinaviƫ hadden we haar al ontmoet.




De Holland Amerika Line verzorgt ook hier cruises door de inside passage naar Alaska.


 Boven: ook deze twee kwamen we er weer tegen, Hij had een baardje als vermomming, maar wij herkende ze direct.


Een blik langs het sloepje met de skyline op de achtergrond.

Het was een komen en gaan van deze watervliegtuigen, op de aanleg plaats was het een drukte van je welste, het leek wel lopende band werk.



Ook een paar speciaal voor het 150 jarig bestaan van Canada uitgedoste exemplaren kwamen er voorbij.




Voor de wereld tentoonstelling van 1985 is dit gebouw speciaal gebouwd, het moet een grote zeilboot voorstellen. En is een markant punt in de haven.





Verder de stad in kwamen we bij Victoria station, hier was aan de buiten zijde de tijd stil blijven staan, maar binnen was het een modern station.



Boven: een omgebouwd tram karretje dient nu als koffieshop ( niet zoals in Amsterdam ) en ijskar.



Links: de beroemde steamclock.

Deze fluit elk kwartier een deuntje, wel steeds een andere om niet in de war te raken.




Het Victoria plein met herdenkingszuil.
 
Boven, de Jimmi Hendrix shrine, ook Bob Marley                    
zou hier liggen, maar $ 14 pp om ze te bezoeken
hebben we niet gedaan, zag er nogal sjofel uit.




De entree naar het international Village, verderop begon de Chinese wijk.




De toegangspoort tot een wondere wereld ( zou Chriet Titulaer zeggen )
hier sprak men alleen Chinees en waren alle waren ook in het Chinees aangeprezen op de bordjes.








Alles wat je hier koopt is gedroogd en in groot verpakking uitgestald, Enkele producten zij los verkrijgbaar. Vis en kippen zijn niet gedroogd bij enkele winkeltjes te koop. Ook een onooglijke slagerij was er verderop in de straat, Wij zouden hem aangeven en laten sluiten.



Door de stad rijden er tal van bussen voor hop op en hop of toeristen. Deze was erg orgineel.


Verder gelopen werd langzaam de keel wat droog en de voeten moe, op de beroemdste winkelstraat Robson street maar een zitje gezocht.





Omdat deze tent Iers bier tapte waren er enkele Lepricauns die op ons letten aanwezig.


Nog wat Taco's met Salsa erbij en we hadden weer wat energie.




Momenteel is er een grote lobby in Canada om Cannabis te legaliseren, er zijn al winkels waar het te koop is en ook openbaar zie je het vaker in het stadsbeeld. Hier was een pro Cannabis manifestatie in de stad, er was wel de nodige politie in de buurt om ongeregeldheden te voorkomen.



Op een gegeven moment weer eens loeiende sirenes, wat een oorverdovend lawaai maken die krengen. De bestuurder en hun mede blusgenoten hebben in de auto allemaal oor beschermers op, van die gele met een brug over je hoofd.

Onder: wat jongeren aan het breakdansen.




Ook wat alternatieve bootjes liggen in deze jachthaven voor de jetset.
 




Heerlijk Grieks gegeten en genoten van een lekker wijntje erbij.


De serveerster had zich gekleed op mannen bezoek, alle kerels ( ik ook ) draaiden continu met het hoofd als ze weer langs kwam.


De Lionsbrug gefotografeerd uit de bus, op weg naar de camper.

Nog even na genoten en vervolgens de stad uit om een slaap plek te vinden.

Grtjs En tot de volgende pagina.