10 oktober inleverdag van de camper en vertrek nar IJsland.

Dinsdag 10 oktober.

Door dat er weer een huricane op baltimore afkwam, hadden wij de zondag nacht en de hele maandag morgen regen op weg naar Baltimore.
Uiteindelijk nog even geprobeerd om de inner harbour te bezoeken, maar er was nergens gelegenheid tot parkeren in de buurt.

Op deze tank langs de weg het wapendier van Maryland, de Crab zoals ze hem hier noemen. Op advies van Bee moesten we in de haven crabcake's gaan eten. Maar door het parkeer probleem is dit er niet van gekomen.

Door het barre weer deze morgen hebben we geen mooie plaatjes van Baltimore kunnen maken.

Maar vanuit de camper een klein stukje skyline en het pad door de tunnel en ook de route op de navigatie. ( onder ons gezegd is Truus waarschijnlijk pissig op ons ) In het begin van onze tocht viel ze regelmatig ui haar houder, door de hitte werd het klemmechanisme te warm en spontaan kwam Truus de cabine in rollen.
Met wat wonderlijm de beugel vast op de achterzijde gemaakt en Truus bleef verder de hele tocht op haar plaats. Maar sinds een paar dagen is ze helemaal van slag, vermoedelijk heeft ze in de gaten dat we richting huis gaan. En clever als deze dingen tegenwoordig zijn zal ze berekend hebben dat we haar vóórlopig niet meer nodig hebben, en ze netjes op geborgen word in haar doos. Sinds een week of twee zegt ze totaal niets meer tegen ons, hoe vriendelijk wij haar vragen stoïcijns houd ze haar waffel stijf dicht. Dus af en toe een kleine omweg omdat we gezellig kletsend een afslag of kruising misten was het gevolg. Maar ja na 41.996 Kilometer nemen we het haar niet kwalijk, blijft wel jammer.

Door de regen en de dreigende storm was de temperatuur opgelopen tot boven de 30 graden en een luchtvochtigheid van ruin 90 %, elke beweging koste moeite en het zweet droop van onze lijven, Nou Amerika nam een beetje rancuneus afscheid van ons. Wel weer een mooie avond hemel achterlatend.

Op de Walmart parkeerplaatsen zijn er altijd stukken waar truckers en campers de nacht mogen doorbrengen. Zo ook de Walmart vlak bij de haven. Wilma had de was al weer droog en kon deze inruimen, wat nodig was voor de laatste dagen in de koffers. En ondanks de hitte nog het laatste stuk zalm en de biefstuk gebakken. Dit als gevolg van de gezellige avond gisteren op de camping met Bee en Richard Flagg uit Texas.

Voor het vertrek vanmorgen had Bee al koffie en gebak klaar staan, kregen ook nog een fles champagne van haar voor in de camper de laatste avond. Hebben haar gezegd dat we dat doen als hij weer veilig en goed bij ons in Soest is terug gekeerd.

Even later kreeg ik van Richard nog een digitale antenne versterker voor het geval we weer in de States op reis gingen en hun adres in Texas, bij hun huis was plenty room for a stay.
Moeten we over nadenken hebben we gezegd, maar zeg nooit nee is ons motto tegenwoordig !!

Nadat het een graad of 3 koeler was geworden heeft Wilma de hele camper nog uitgesopt en reis klaar gemaakt, zelf ondertussen het technische deel afgehandeld, Tanks leeg, gas afgesloten, wieldoppen eraf en in plastic zak gedaan. De afvaltanks van toilet en water van een flinke dosis chloor voorzien. Verder alle restjes wat maar kan bederven eruit gehaald en verdeeld over de vuilnisbakken op het terrein. De laatste twee melkkannen van 1 gallon nog afgevuld met diesel bij de laatste tankbeurt en opgeborgen in het dranken kabinet.
En morgen de camper kussens in plastic wikkelen, de dekbedden na het luchten samen met de hoofdkussens in plastic zakken stoppen. De laatste inspectie van het woonhuis waar we bijna 6 maanden mee hebben rond getrokken, op los liggende zaken en dingen die niet zichtbaar mogen zijn.

 Na op tijd dit wederom warme klusje te hebben gedaan
werd het tijd om de haven ingang te gaan zoeken en daar de escort service te bellen. Haven vinden ging snel, was ook de plek waar we hem hadden opgehaald, daar gebeld en kregen een adres waar we naar toe moesten komen, dus Truus weer ingeseind waar we heen moesten, ging ze helemaal over de rooie en staakte haar medewerking, huis nummer 1617 op de straat waar we moesten zijn kende ze niet en gaf verder de brui eraan. Gelukkig was het op dezelfde weg als waar we al stonden, na wat geploeter en gezoek kwamen we er aan.
Alles ingevuld en Stefanie was mijn escort ( met toestemming van Wilma ) zijn we toen om 10.15 vertrokken richting haven en douane loods. Het opgaan van het terrein is al een crime, maar net binnen moesten we eerst bij de politie langs, de sergeant kwam op duidelijke manier de camper en mij inspecteren, ging na door alle kastjes te zijn geweest terug en zei mij dat het oké was maar enkele minuten ging duren.

 Vervolgens kwam hij weer terug met mijn documenten en zei dat we verder mochten, maar NO PICTURES ALOWED in port.

Vervolgens naar de douane loods en daar weer in de line, uiteindelijk was Stefanie aan de beurt en binnen 2 minuten stonden alle stempel en de goedkeuring voor export op de documenten.

Ga buiten maar wachten op het laatste document en een persoon zal jullie naar de afzet plaats begeleiden.
Werd dus ruim één uur rondhangen bij de camper, en dan te bedenken dat de escort ( net als die andere ) per uur betaald moet worden á $ 50,00 P/U en vervolgens om 11.30 uur anderhalf uur lunch pauze in de haven is.
Net voor half twaalf kwam er een bekende van Stefanie langs rijden en vroeg of we al wat hadden gehoord, Nee antwoordde Stefanie en gelukkig ging zij gelijk de zaken regelen, en dat lukte ook nog. 3 voor half 12 stond camper op zijn plek en konden wij weer naar de basis van de escort service.

Wilma had al die tijd ongerust zitten wachten en was opgelucht mij weer terug te zien komen. Op de vraag of men voor ons een taxi naar het vliegveld wilde bestellen, gaf de leidster van het kantoor mij het advies om met hun junior medewerker voor $ 50,00 flat naar de airport wilde gaan. Na de ervaring bij het halen was dit een uitstekende deal ( zonder bonnetje ).

Wel wat vroeg op de luchthaven aangekomen, maar alle stress zakte de prullenmand in de benodigde e-mails naar Elena en Robert gedaan. Verder de laatste meegebrachte versnaperingen op gemaakt. En na het inchecken naar de lege plek op het beton gekeken.

Met een vertraging van een uur kwam de roze vogel eindelijk opdraven, Nadat hij zich aan de slurf genesteld had, begonnen de bezige bijen uit volle macht de vogel van zijn lading verlossen en de buik weer vol kostbaar sap te vullen.
De nieuwe bemanning was niet in al te beste stemming over de vertraging, maar konden ook niets uitrichten.
Op de reis heeft de gezagvoerder waarschijnlijk het gas wat verder ingetrapt, want met totaal 15 minuten vertraging waren we in IJsland aangekomen.

Met de telefoon is het eigenlijk onbegonnen werk om deze foto's te maken, maar toch deze uiteindelijk gebruikt.

Woensdag 11 oktober

In  het vliegtuig de bustocht naar het hostel geregeld, vanaf vliegveld bijna 1 uur tot in Reykjavik en hostel, Eerst grote bus daarna kleinere tot bestemming.
Om iets over 7 uur stonden we buiten voor het hostel, receptie ging pas om 8 uur open, dus maar bij de eetzaal aangeklopt en daar met een bakkie koffie tot de receptie open ging.

Nadat de receptie geopend was hebben we gelukkig de sleutel van onze kamer gekregen, en de uitleg hoe we er moesten komen, het blijkt dat dit hostel nog een ander gebouw in de straat heeft waar een aantal verblijven in zijn gecreëerd. Dus gewapend met de sleutels en de uitleg 3 minuten verder in de straat naar het volgende adres gelopen. 

Als deze foto's op de website hadden gestaan en wij dit hadden gezien waren we hier vast niet uitgekomen, maar als je goedkoop kiest kan het wel eens tegen vallen.

Gelukkig is de kamer schoon en de gedeelde badkamer ook netjes en schoon, maar zoek geen luxe hier.

Wel een heel aparte kerk waar we op uit kijken. Volgt later meer info over.

Vanmiddag wandelen door de straten in het centrum van de stad, en vanavond op jacht naar het noorderlicht met speciale tour bus.

Verdere verslagen volgen.