30 september en 1 oktober tot Roanoke.

Zaterdag 30 september.

Via een mooie binnen door weg naar Marlinton gereden, aan het begin van het stadje waren er al auto's in de berm geparkeerd, wij het goede voorbeeld maar gevolgd. Na een klein stukje lopen over de brug in het stadje gekomen.

Eerst maar even over het gehele afgezette straatje naar het andere einde van de festiviteiten gelopen, en de diverse attracties bekeken.

Bij het oude werkeloze stationnetje was er een smid bezig wat smeedwerk te maken en een trading post met fraaie dingen, kregen we weer van die sticky fingers van, na de markt effe terug om wat leuks mee te slepen naar huis. 

In dit soort mobile home's wonen vele Amerikanen, deze staat net buiten de hoofdstraat en is in een goede staat. Maar we hebben deze woningen in alle staten van onderhoud en bewoning gezien deze reis. Wat  hebben deze mensen toch een summier onderkomen waar ze in verblijven. De auto erbij is vaak splinternieuw en lijkt belangrijker dan een goede woning.

Bij de ingang van het terrein was er een kraampje met Tee shirt's in vele kleuren met dit op de rug afgebeeld. Hier kochten we voor $ 5,00 pp de kaartjes voor de proeverij die om 11 uur begon.

Zit er op een plekje een stoere hil-billy zijn koperen armbandjes te verkopen, zijn snor helemaal vergeeld door de nicotine van zijn sigaretten

In het prieel een echte folk-band met dansende dames ervoor, het zou country dansen moeten zijn maar leek meer op het gabber tijdperk bij ons. De bewegingen leken erg veel op het hakken wat de gabbers toen dansen noemden. Muziek paste er helemaal bij.

Vervolgens naar de cook-of proeverij, en dan vooral in de rij was het motto, voor de diverse  gerechten staan de mensen in file te wachten op een klein hapje van wat de standhouders te bieden hadden. We hadden ook twee bonnetjes gekregen, bleek later dat je daar mee kon stemmen op het lekkerste gerecht. De gene met de meeste bonnetjes had de publieks prijs gewonnen.

Uiteindelijk  hadden we alle hapjes verwerkt en de volgende dieren geproefd, Ree , Konijn , Beer , Bambi en nog wat Eend en Gans in een deegzakje.

Een heerlijke soort pompoen tomaten soep. en een best wat pittige chili soep, aangevuld met flat brad en een soort zoete cake.

Het vulde ons voldoende voor de  middag, en op de beer na was alles erg smakelijk.

Dus geen plat gereden opossum, wasbeer, squirl, deer en ander soort road kill hoeven eten. 

Na deze drukte nog even een leren hoed gepast, maar uiteindelijk niet gekocht, was een beetje vreemd leer en de verkoper kon er weinig over vertellen, in de tussen tijd waren alle (gebakken) spekkies bij de andere tent uitverkocht ( SHIT ) maar ja had ik ze maar gelijk moeten kopen en dan met de hoed gaan klooien.

Na deze drukte  de rust van de camping Pocahontas opgezocht.

Hier het restant van de middag getracht in de zon te zitten, maar tussen de bomen blijf je maar met de stoelen heen en weer schuiven. 

Ook hier weer de zon snel naar zijn slaapplek en langzaam kwam vriend maan alweer te voorschijn, het teken om het kampvuur weer aan te wakkeren.

Weer zo'n koude nacht, dus eerst kachel aan dan pas opstaan.

Zondag 1 oktober.

Na een toch wel enerverende maand september gaan we nu de laatste weken van deze reis in. We gaan rustig richting de boot en blijven daar waar kan nog even genieten van de dingen die op ons pad komen.

Onderweg bij de koffie weer een mooie waterval.
Een uitleg erbij en een verwijzing naar de trail om de waterval te bezichtigen.




Ook hier was er weer een wandeling nodig om op het uitzichtpunt te komen, na 50 meter hadden we het punt pas bereikt.

Het blijft vreemd om in dit jaargetijde nog rupsen te zien kruipen op weg naar een rustig plekje om zich te veranderen in de een of andere mooie vlinder, hopelijk geen eendagsvlinder, na al deze moeite.

Volgens de kaarten en de navigatie was er een route die we konden volgen. Echter op de kaart bij de afslag die we moesten nemen stond een vraagteken. Normaal een informatiepunt, maar hier was de vraag "waar is de afslag "dus door rijden tot Silver Sulphur Springs en de navigatie vertrouwend over een smalle weg naar de oorspronkelijk bedoelde weg rijden.

Alles zonder brokken gered, een mooie by-way gereden en bij een staats vis fokkerij in het zonnetje de lunch genoten.

Na dat we nog even in het zonnetje op het gras hadden gelegen,  zagen we,  dat we onze marker's in het gras achter waren gebleven.

Verder gaat de tocht vandaag naar Roanoke, in deze stad hebben we op de heen reis de eerste  Fiat garage bezocht en vervolgens hebben bij de Walmart kunnen overnachten.

Dus vandaag ook maar na de boodschappen hier overnachten.

Morgen verder naar het noorden via de Blue ridge parkway, en hopelijk weer een prachtige dag en rit in het verschiet.

Grtjs  en tot de volgende pagina.

28 tot 29 september. door de Apalachian mountain's

Donderdag 28 september.

Vandaag een prachtige route in het vooruitzicht, door de bossen via de scenic byway's rustig toeren en genieten, dat is ons plan voor de laatste dagen van de reis.

Op de diverse overlook's genieten van het ultra mooie weer en de vergezichten die ons geboden worden.

Op de top van een van de  bergen een van de eerste hotels welke heden ten dage nog steeds in bedrijf en van de eerste familie zijn.

Een werkelijk schitterend hotel, en in een vlekkeloze staat verkerend.

Een verlaten strandje bij een dag recreatie site, voor ons een mooi koffieplekje en weer eens wat mooie sfeerplaatjes kunnen maken.

Op onze route moesten we een meer oversteken, gelukkig was er een brug ter plaatse en was het een eitje om aan de overzijde te komen, wel een paar plaatjes van de stulpjes aan de oever. Hier zouden wij ook best kunnen aarden.

Later een verwijzing naar de  Swallow Falls, dus wandel schoenen aan en na 500 meter waren we er.
Mooi stukje natuur en even uitrusten van de wandeling.

Dan toch maar van de upper falls naar de lower fals via de trail gelopen, en 400 meter verder hebben we deze ongeschonden bereikt.

Na hier nog even de benen de nodige rust te hebben gegeven, via de afkorting weer naar de parking gelopen. En bij het visitor center de prijs van de camping gevraagd, bleek onverschrokken $ 26,00 P/N zonder stroom of luxe te bedragen. Zijn dus verder gegaan.

Hebben vervolgens een andere camping in het boek Free&Low cost campground's gevonden, bleek dat we er al eerder voorbij gekomen waren, dus nogmaals het meer oversteken en terug naar de eerder gepasseerde camping. Deze koste $ 8,00 P/N en bood dezelfde luxe. ( alleen toilet en vuurplaats ) als de andere.

Het meer aan de andere kant van de brug.
Op de Big run state park camping, een rustige nacht te hebben gehad, konden we merken dat het al wat later in het jaar is, het was een koude nacht deze keer, we hadden dit nog niet meegemaakt de afgelopen maanden.

Vrijdag 29 september.

Op weg kwamen we weer een van die leuke dingen tegen, het lijkt deze reis maar niet op te houden met deze dingen. We struikelen regelmatig over deze dingen.

Maar deze was gewoonweg schattig in zijn eenvoud en opmaak.

Een familie kerkje met een eigen postkantoor erbij.

In de stad hadden we deze twee old timers al gezien, boven op de toch wel pittige berg stonden ze even bij te komen van de inspanningen, ook onze trouwe bolide ging er even bij staan, wij gelijk een praatje met de eigenaren gemaakt, de voorste is uit 1930 de tweede uit 1928 en still going strong, ja, die Fordjes van toen waren niet te verslijten ( mits goed verzorgt ).

Bij de koffie weer even het gebladerte controleren op de vorderingen.

En een bosje aan een rustig kabbelende rivier geeft toch een mooi plaatje aan ons.

In het landschap steeds weer die verlaten boerenschuren, die zo typisch zijn voor het Amerikaanse platteland.

Vanmiddag op tijd op de camping, om nog wat zon te pakken en rustig naar de avondmaaltijd te gaan.


Weer een mooie vuurplaats en onderweg weer vers firewood opgepakt voor $ 4,00 een grote doos vol, laat de avond maar komen. En dat gaat in de bergen vlugger als ons lief is, om 16.30 uur gaat de zon  achter de berg en om 19 uur is het al pikdonker.

Op deze camping was er weer het zelf registratie systeem, wel was er een kamphoast aanwezig, deze vertelde dat er vanmorgen op de berg tegenover de camping nog een beer was doodgeschoten. Deze was al een paar keer op de camping aan het scheumen geweest en moest daarom gedood worden, hij had het geblaf van de honden en vervolgens het schot gehoord. Later kwam er nog een auto aangereden en de heren hadden het over de beer-hunt, het jacht seizoen staat immers weer  voor de deur.

Hij gaf ons de tip  dat er morgen in het stadje Marlinton een festival gehouden werd. ( Even in gedachte houden, de naam is Roadkill cook-of ).

Na tot laat in de avond heerlijk aan het kampvuur te hebben gezeten, en op tijd het mandje te zijn ingedoken, kregen we   een koude nacht te verwerken. Het was voor het eerst dat we s'morgens de kachel aan hebben gezet voor we opstonden. Het was rond het vriespunt geweest deze nacht.

Het waren weer twee schitterende dagen, ook deze slaan we weer op in onze blog.

Maar jullie mogen mee genieten hoor. 

Grtjs SjaWi