Middag en avond van 22 september.
In het roze de voet marathon die wij vandaag gelopen hebben. Het geheel is op de kaart nog overzichtelijk, maar als je daar op straat loopt is alles groot en ver weg, But we did it !!!
Al maar voort kuierend kwamen we bij een van de meest bezochte gebouwen in deze stad uit.
Je zou het haast over het hoofd gezien hebben ware het niet dat er veel mensen op de stoep omhoog aan het staren waren, en stonden te wijzen naar de overkant.
Pal naast de Trump tower de St Patrick's kerk, de glans van Donald's tower scheen over de spits van de kerk toren. Wij zachtjes neuriën "Schijn is een lichie op mijn ", van de band Drukwerk.
En hier weer zo'n gebouw, waar het niet duidelijk van is welk land er in is gehuisvest, wij gokken op de Verenigde staten. Maar het kan zo maar anders zijn, want het aangrenzende gebouw had op de gevel "Banana Republic "staan
Een paar sfeer beelden van het normale gedoe in de straten van deze metropool.
Op de achtergrond het Chrysler gebouw, een van de iconen in deze stad.
Mensen en auto's kris kras door elkaar, regelmatig weer zo'n brandweer of ambulance met loeiende sirenes zich door het verkeer worstelend.
Het is maar goed dat de blog zonder geluid is, want, wat een takke herrie maken die hulpverleners.
Middag maaltje voor de afwisseling bij Mac D.
Al met al de 5e keer dat we dit etablissement voor een maaltje op deze reis hebben bezocht. Verder alleen hun gratis WiFi gebruikt.
Knap van ons Hé !!!
Onder: het gebouw van Radio City, hier word de "Tonight show "met Jimmy Fallon opgenomen
Boven: de openbare bibliotheek van deze stad is ook ietsie groter als die van ons in het C3 gebouw.
Op het plein van dit kruispunt een grote markt met verse landbouw producten, en vele standjes met souviniertjes.
Wij vermoeden dat dit de enigste verkeersvrije straat in deze stad is, wat een rust in deze straat.
Al wandelend door het park zagen we een triomfboog, deze staat in het City hall park, weten niet waar deze voor is opgericht. Maar hij viel op tussen al de andere gebouwen.
Met het bakkie zijn ze niet aan het empire state aan het werken.
Maar het was zo'n leuk plaatje.
Uiteindelijk bij Ground Zero aangekomen, in deze buurt bemerkten we direct dat er hier iets bijzonders in de lucht hing.
De mensen werden stiller en gingen rustiger lopen, vlak voor het monument staat het nieuwe One World Trade Center. en er wordt ook nog volop gebouwd.
Om deze reden moesten we erom heen lopen.
Voor de ingang nog even gezeten en naar de prijs voor het bezoek van de toren gevraagd, $ 37,00 PP en ongeveer 1 uur in de rij staan. Niet gedaan dus.
In de rand van het monument, staan de namen van alle slachtoffers uitgestanst. In de gaten staan regelmatig bloemen ter nagedachtenis aan de persoon.
Een ieder die hier staat en het geheel overziet, is immens onder de indruk van wat hier gebeurd is.
Het gevleugelde kunstwerk geeft je het gevoel van macht terug in de machteloosheid van de slachtoffers.
Ouders met kleine kinderen die nogal enthousiast reageerden op de realiteit die zij alleen van de televisie kenden, werden in hun enthousiasme getemperd en vol respect op het ware verhaal gewezen.
Zelf hebben wij ook een diepe indruk gekregen, nu we er met onze neus bovenop hebben gestaan.
Boven in de glazen wand van het 911 museum spiegelt het nieuwe gebouw, en laat zijn aanwezigheid weer aan ons zien.
Er zijn twee vierkante monumenten, bij het tweede deel zijn er in de rand alle namen van de hulpverleners die bij de aanslag zijn omgekomen.
In koperen letters hun brigade of voertuig nummer, en gegraveerd de bij behorende naam.
Na dit emotionele gedeelte van ons bezoek zijn we weer verder gaan wandelen richting de Hudson rivier.
De sky-line van Staten Island is indrukwekkend en mooi.
De dame met de fakkel staat nog steeds in het midden van de rivier de nieuwe gasten te begroeten.
Het nieuwe One World Trade Center, heeft zijn plaats in de stad al verdiend. Ook dit gebouw staat voor een taak.
De Twin Towers zullen nooit vergeten worden. Maar langzaam gaan ook deze wonden slijten in de mensheid.
Het feit zal altijd blijven bestaan, maar zoals immer, "we moeten doorgaan "!.
Het werd langzaam tijd om de droge kelen en het verloren vocht te gaan compenseren. Gelukkig een Beergarden gevonden en aangeschoven om wat te drinken.
Deze gelegenheid zat vol met jonge mensen, er konden verschillende spelletjes gedaan worden, van Jenga tot schaken, een soort mini golf, ze waren er allen druk mee.
Begin avond een van de vele inzamelpunten van de prullenbak zakken in de stad. We zouden er nog velen volgen.
Benieuwd naar de hoeveelheid die er per dag ingezameld word.
Nogmaals een voorbeeld van de stadsmens, beneden in de straat staan wel 5 auto's met lampen en geluidsignalen in bedrijf, om de een of andere hulpdienst uit te voeren. En de mensen drommen er niet omheen maar gaan gewoon hun eigen ding doen. Bij ons zou het zwart van de toeschouwers zijn geweest.
Na de beurs van New York komen we langs het gewone kantoorgebouw van Donald, hier geen glimmend koper en toeristen die naar binnen willen.
De avond zon belicht een van de vele doorkijkjes in de straten.
Boven Brooklin bridge, en heel langzaam valt de avond over de stad.
Rechts de toegang naar China Town.
Langzaam valt de duisternis over de stad.
In China Town waren een aantal straten afgesloten en was er een soort van kermis aan de gang, er was voor ons geen doorkomen aan.
We hadden ons voorgenomen on in Little Italie een pizza te gaan eten, dus met een boog om de festiviteiten heen en verder op de weg terug naar het station.
Bleek er in dit stadsdeel een zelfde festiviteit aan de gang, dus toch maar weer de menigte verlaten en elders voedsel zoeken.
Het parkeren in de stad gebeurt ook regelmatig in een soort van hefbrug parking. Kosten $ 8,49 excl. tax per half uur.
Alleen het inparkeren al is een klein spectakeltje. De medewerkers rijden al fluitend de juiste auto uit en in de stalling ruimte.
Toch nog een pizza kunnen bemachtigen en daarna snel naar de trein.
Alles bij elkaar is Amerika een donker land, wat betreft openbare verlichting.
Op tijd op het perron, en de aankomende trein opgewacht, We hebben gelukkig alles goed gedaan en stapten om 0.25 uur uit de trein.
Bij aankomst op de parkeerplaats stond de camper keurig op ons te wachten, geen bekeuring of waarschuwing onder de ruitenwisser.
Door naar de camping en moe maar voldaan de beentjes hun rust gegeven.
Zaterdag 23 september, geen reis gedaan maar nog extra rustdag op camping geboekt.
S'avonds heerlijk ge-BBQed. en de festiviteiten van het Russische gezelschap bekeken en naar de muziek geluisterd.
Na deze hele excursie, hebben we deze rust best wel verdiend, al zeg ik dat zelf !
Ook de maan is weer aan het groeien, vanuit de camper zagen we de schoonheid van de nieuwe maan. Dus hierbij ook voor jullie ons zicht op de maan.
Zondag 24 september gaan we richting Clifton om op maandag bij de broker de papier winkel in orde te brengen.
