Vancouver en door naar het noorden

Zondag 16 juli,

In het stadje Colquitlam een slaapplaats gevonde, het was ondertussen 0.45 uur, dus waren wel aan rust toe.

De laatste dagen veel over bosbranden in het nieuws gehoord, ook wij werden erdoor getroffen, de route die we hadden uitgezet, moesten we omgooien.

We zouden eerst vanui het westen via Lilooet richting Cache Creek en dan naar boven gaan, maar het stadje Ashcroft was geheel afgebrand, en het brandde er nog steeds, ook Cache Creek was ingeloten door het vuur, dus de hele omgeving was onbereikbaar en hierdoor moesten wij oostwaarts rijden en de omweg over Prince George maken.

Alle oranje vlakken waren branden die nog niet onder controle waren.
Dus langere reisdagen in het verschiet, onderweg een boterham bij een klein dorpskerkje en een winkel gedaan. Dit plaatsje was de oorspronkelijke plaats van de stad Merrit, toen er verderop steenkool werd gevonden is daar de nieuwe stad ontstaan. En bleef dit gehucht achter en is de naam Nicola aan deze plaats gehangen.

 
 De jongeman die ons de geschiedenis van het kerkje vertelde wilde met alle geweld een foto van ons maken, dus zijn we er maar voor gaan staan.

Bij de plaats Kamloops konden we door de rook en de geur merken dat de boel in de wijde omgeving geëvacueerd was. Je kon de bergen in de achtergrond niet zien door de rook die er in het dal hing.

Net buiten de stad een van de plaatsen waar de mensen een tijdelijk heen komen hadden gevonden.
Verder werden er sporthallen en alle maar beschikbare gelegenheden gebruikt.

Bij de rustpauze weer langs een van de vele riviertjes bekeken en vervolgens de route verder uitgewerkt, in Kamloops hadden we bij het visitor center de informatie gekregen dat highway 5 weer open was, dus scheelde dit een behoorlijk stuk omrijden.


Onderweg onze tweede beer gezien, helaas was hij sneller weg dan Wilma kon fotograferen.

De nacht door gebracht op een recreatie site naast de weg, was goed te doen, maar bleef veel zwaar verkeer wat de hele nacht bleef rijden.

Maandag 17 Juli.

Op tijd weer vertrokken om de weg te vervolgen. In de eerste de beste grotere stad de voorraden goed aanvullen, vanaf nu wordt het steeds stiller en wilder in de natuur.

Je kunt nog steeds de rook op de bergen zien hangen.

Bij het middagmaal nog even aan een riviertje een steen mannetje gemaakt.


Dit is onder reizigers een gebruik, en betekend "ooit kom ik hier terug "

Na deze borden, kregen we toch een beetje verwachtingen in ons hoofd, zou het dan eindelijk zover zijn.

Wild op ons pad !!!! In Skandinavié zo vaak borden gezien van de Moose, maar de echte Moose,
HO MAAR !!!

 Broodje eten, natuurlijk weer aan een rivier, in heel Canada zijn er veel parkeerplaatsen met picknick tafels en toiletten langs de wegen, maar ook meestal aan een watertje.

Al verder rijdend kwam er een betere kans op een foto van een zwarte beer, hij stond erg rustig van de bessen te eten. Nadt we gestopt waren ging hij op zijn dooie akkertje de bossen weer in.

Verderop de route nog twee beren gespot, maar geen foto kunnen maken.

Wederom een mooie overnachting aan het water, nog even rustig in het zonnetje een biertje en onze nieuwe verslaving ( Taco chips met cheddar jalapeno dip ) toegegeven. en van de blik over het water genoten.

S'avonds bij het Yatzeehen weer eens ingemaakt door Wilma, maar de volgende zal ik weer toeslaan.

Vandaag 18 Juli.

Vertrokken naar Prince George, tank afvullen boodschappen doen en trachten nog even mat de familie te facetimen.

Gaan nu de bewoonde wereld uit.

Hopelijk nog wel af en toe Wifi te hebben voor de blog en het contact met jullie.

Grtjs SjaWi.