17 April de dag dat we de camper gaan halen.

Maandag 17 April.

S' morgens op tijd weer wakker om 5 uur wilde het slapen niet zo goed meer,
in de badkamer was ook nog een badkuipje half in de grond gewerkt, hier moest ook in gedoucht worden.



dus rustig opgestaan, lekker opgefrist en terug naar het restaurantje aan de overzijde, de kok van gisteren had vrijaf.
Dus zelf maar weer een ontbijt samengesteld van de borden boven de ovens.

                                        Het werd een bagel, bacon en egg met aardappel pancake.

Na het ontbijt terug op de kamer en op de Ipad gekeken of er reactie op onze mailtjes was gekomen.
Inderdaad had Lauren Priddy gereageerd op het douane verhaal, was een andere versie als die ik reeds eerder van haar had ontvangen.

Tevens had de rederij gereageerd en eindelijk hadden wij het adres waar de camper zich bevond.
Vervolgens de kamer nogmaals geïnspecteerd en alles netjes gelegd, de handdoeken en gezichtsdoekjes netjes op de bad rand gelegd alle prulletjes buiten in de grote bak gedeponeerd.
En vervolgens naar de portier gegaan om uit te checken, hij ging direct de kamer inspecteren en gaf ons vervolgens de nieuwe afschrijving van de credit card, deze was - $ 100,00 dus geen extra kosten.

Wij vroegen hem een taxi voor ons te bestellen, want wij moesten terug naar het vliegveld, omdat hier de enigste kans was om de  juiste import papieren te verkrijgen. Na ongeveer 25 minuten verscheen er een luxe auto en werd ons gemeld dat dit de taxi was ( Bleek een vriend  van de portier te zijn die wel wat geld kon gebruiken) een vrolijke grote negeroide man met een brede lach zou ons naar het gebouw F op het terrein van BWI airport brengen.
Hij bleek een enorme fan van het Nederlandse voetbal elftal te zijn, hij riep regelmatig een naam van de oud spelers en coache's door de taxi, orange was his colour riep hij maar steeds opnieuw.
Met behulp van diverse hulplijnen op zijn mobieltje kwamen wij na een aantal omzwervingen bij het juiste gebouw terecht. Hij vroeg of hij  moest wachten om ons vervolgens naar de haven te brengen.

Wij dachten dat het lang zou duren om alles geregeld te krijgen, dus gaf hij ons zijn telefoon nummer zodat wij hem konden bellen voor het vervolg.

Binnen was er nog een andere man die zijn auto moest importeren, hij had 19 jaar in zuid Korea gewerkt en was nu naar Amerika terug verhuisd. Hij kreeg uiteindelijk zijn vergunning, op het moment dat de onze in behandeling was.

Uiteindelijk beide bijna gelijk klaar en hadden dus een taxi nodig, de juffrouw aan de balie had al zijn cash geld ingenomen voor de kosten van de invoer van zijn auto. In gesprek hem aangeboden om de taxi te delen en hebben wij vervolgens onze Oranje broeder Juliën gebeld.
Deze zou er met ongeveer 25 minuten zijn. wij hebben nooit geweten dat 25 minuten wel bijna 2 uur kunnen duren.

Uiteindelijk met Julién naar de haven, de douaniére had gezegd dat Larry en wij op de zelfde havenstraat moesten zijn. Om 12 uur gaat men lunchen en is alles dicht dus gas op de plank, wij waren er 5 minuten voor 12 uur, maar toch alles dicht, het miezerde deze dag redelijk hard, dus Larry zei dan ga ik nog effe met jullie mee.
Uiteindelijk heeft hij het toch maar niet gedaan want onze camper stond 10 mijl verderop in een ander haven gebied.

Wij ondertussen verder naar de juiste locatie, hier mocht Julién niet naar binnen. Netjes met hem afgerekend en afgesproken, dat wij hem in Oktober weer zouden bellen als de camper terug gaat naar Nederland.
Buiten het hek staan daar een aantal mannen die een escort verzorgen op het havengebied en bij de kantoren van de reders. Een vriendelijke man met de toepasselijke naam Jock heeft mij geëscorteerd
en geholpen met de juiste mensen om de camper vrij te geven, Na een uurtje en $ 50,00 voor de escort service konden wij van het terrein af rijden en naar de eerste de beste Walmart om proviand in te slaan.

Bij dit relaas geen plaatjes, mede door de hectiek en het verbod om in de haven te fotograferen.

Na het shoppen een maaltje pasta klaar maken en wederom op tijd het heerlijk opgemaakte bedje in.
En hopen dat de nieuwe dekmatrassen ook lekker liggen.

Morgen de rest van onze trip, deze gaat nu ook echt van start.