Rectificatie en bezoek aan El Malpais

De slag bij Washita, was niet bij Andranako maar bij het plaatsje Cheyenne.

Zitten momenteel in Arizona, bij goede WiFi weer nieuwe pagina.
Zaterdag 13 Mei.

Ilse van hieruit nog van harte gefeliciteerd, ook al hebben wij kunnen facetimen, geniet van een heerlijke verjaardag. Pa En Ma.

Vandaag via de lava velden naar een plek op de Camping Joe Skeen om te overnachten.

Vlakbij de beoogde camping is er een zandsteen rotsformatie en een grote vlakte met lava velden hebben wij weer een heel ander deel van Arizona kunnen bewonderen.

Het zwarte tussen de bebossing is een groot lava veld. in deze regio zijn er ongeveer 3000 jaar geleden een groot aantal vulkanen actief geweest.

Er zijn verschillende soorten van uitgestroomd lava te zien.

Ook de zandsteen rots formatie was een waar genoegen om er door en over te klauteren.

 De begroeiing bestaat hoofdzakelijk uit pijnbomen. Op een gegeven moment was Wilma in een lege badkuip gaan zitten en riep mij of ik water uit de camper wilde halen. Antwoord Of corso No Way.

 

Na deze klimpartij werd het tijd om een slaapplekje te zoeken, het werd Campground Joe Skeen, een state forrest camping, waar men alleen een donatie vraagt om er te overnachten. Alleen eco toiletten en picknick set.

S'avonds kwam Bugs Bunny in het struikgewas zitten om ons te bespieden.

Vroeg in de morgen was er weer zo'n wekvogel actief, vanaf de top van de boom had hij het hoogste lied.  Wij hadden ons voorgenomen om als de lava tour te lang zou duren hier weer terug te komen.

Onderweg passeerden wij weer een interessant punt, dit was vermeld op de wegenkaart die wij gebruiken.





Het was de Venetiaan arch,

Volgens de borden is dit omdat de boog aan de Ponte De Vechio doet denken.

Het zijn rotsformaties die zo ongeveer 150 meter hoog zijn. Het is zandsteen dus de erosie bij regen is altijd groot.

Parkeren is er zoals wij bemerken, voor het formaat auto die wij hebben geen probleem.

Van hier uit ging een hike over de lava velden. Ongeveer 2 mijl en 2,5 uur lopen en de boel bekijken.

Met de pet op gaan we op pad, de zon is ook weer goed van de partij.


Onderweg nog wat mooie bloemen en planten die toch weer zijn gaan groeien op de lava gefotografeerd.

Wilma is niet gevallen, maar nam de strand houding aan omdat ze iets interessants had gezien.

Ook in dit park, begonnen de cactussen al weer volop te bloeien, dit zijn van die leuke bolletjes, alleen de prikkels zijn on aangenaam

Een stukje lava bulten, je kunt je voorstellen dat deze al blubbend gevormd zijn.

Boven het centrum van een van de vele kraters in dit gebied.


Rechts: een boom die boven gronds de vorm aan neemt die de wortel in de grond maakt.
Hierdoor zijn het van die vreemd gedraaide stammen geworden.

Een panorama overzicht van de krater. Helemaal rechts loopt Wilma, dit geeft een idee van de grootte van de Krater.

Weer terug op de Camping, werd het tijd om weer eens lekker te barbequen.

Ik had echter geen rekening met onze Amerikaanse buurman gehouden. Wij hadden een heerlijk stukje Angus beef. een Worstje en een Hamburger om de boel te completeren.

Hij keer er naar en gaf zijn visie op onze maaltijd. That's no BBQ. That is a KiddyQ.

Nou daar zit je dus en denkt bij jezelf, schijt aan hebben en lekker genieten zoals wij BBQen.
Met stokbroodje en fruitsalade.
Het was een lekker maaltje.

Natuurlijk hadden wij al vaker in de winkel naar BBQ vlees gekeken, maar die lappen Ribeye en andere steaks voor gemiddeld $ 15 per stuk vonden wij niet voor ons barbequetje geschikt, Hij dacht alleen maar aan Flame grilled meat van deze proporties.

Morgen gaan we verder naar de Canyon de Chelly, als alles lukt volgt hier de volgende blog pagina,