maandag 22 mei 2017

Van Sedona de Route 66 op,


Donderdag 18 Mei.

S'morgens nog wat boodschappen gedaan en bij Mac Donald op de parkeerplaats de blog bij gewerkt.




Nog even bij de canyon voor Sedona wat mooie plaatjes gemaakt.

Deze Yuca staat op het punt om zijn bloemen te openen.

 




Nog een laatste blik op de mooie rots formatie in Sedona.  En op weg naar het berg dorpje Jerome.


Het was er een drukte van je welste door de smalle straatjes slingerend berg op, er was op deze dag een meeting van een club buggy rijders. Er waren er zeker een stuk of 50, ze parkeerden daar waar het apparaat in paste en gingen handen schuddend met vrienden en bekenden de terrasjes overvloeien.

Wij konden ons campertje nergens kwijt om het dorpje te bezichtigen.


Al met al kreeg de camper de eerste serieuze bergen te verwerken, Uiteindelijk bleek dat hij het wonderwel deed, de klus werd in een lagere versnelling als normaal gedaan. Eenmaal boven en vervolgens weer beneden gaf deze test toch het vertrouwen wat wij nodig hebben voor het vervolg van de reis.



Aan het begin van Route 66 in Ash Fork nog een klein lokaal museumpje bezocht.

Her was een kneuterige verzameling van attributen uit de omgeving, erg leuk.
Nog voor $ 4 een thermometer met Celsius en Fahrenheit shaal er op gekocht, hoeven we niet meer om te rekenen.



Een heerlijke auto zo"n T Ford, in de achterklep nog een bankje om de kids mee te kunnen nemen. Verder geen poespas gewoon AUTO. Dat is wat de bedoeling van dit eerste massa geproduceerde vehikel is.

Uit eindelijk na nog wat mijlen over een toch wel slechte weg Seligman bereikt, elke toeristen bus die de Route 66 doet stopt hier en spuugt zijn lading uit. Japanners, Duitsers, Mexicanen en ook vele Amerikanen overlopen de winkeltjes en de talloze barretjes in deze stad.



Op een binnenplaats de cast van de film Cars aan het uitrusten in het zonnetje.


De oude attributen uit de 50er en 60er jaren hangen en staan overal in het stadje te pronken.





Een oude service truck dient nu als wegwijzer naar de diner.

Zet er een paar oldtimers voor en het is weer 1951. jammer van dat moderne blik.




Deze zal de weg nooit meer zien, in de auto een echt(skeletten)paar, dat op hun reis hier is blijven steken.

Nog zo'n stuk blik uit vervlogen tijden, de sporen van de jaren dat hij hier al staat hebben hem zijn prachtige uiterlijk opgeleverd.

 Even kijken of deze maat goed is voor de volgende camper !!



  Elvis en Marylin zijn ook nog weer van de partij, en als je dan ook nog een Elvis song in de winkel hoort krijg je toch effe een beetje kippenvel, wat een retro shop.


 Nog een paar Honda's uit de 60er jaren in een top conditie, kunnen zo mee in een veteranen rally.



Nog wat nostalgie op de parkeer plaatsen.


Vooral de Police car was erg leuk om erin te zien wat een simpele uitrusting er in zat.



De on ontbeerlijke Harley-Davidsons voor de deur, deze zijn eindelijk stil, want in Amerika is alles Bigger, Louder  en Faster Like Trump said Amerika First.  Een motto wat aan het wankelen is met al die Japanse ( made in Amerka ) automobielen.



No even een nummerplaat van Utah gekocht, registratie nummer Y51 - 2ZH  Y=geboorte jaar 51 2=wij en Z=zij H=hij


Camping bij Grand Canyon Caverns.






Morgen verder naar Kingman, en via de Black mountains naar Oatman.


Verslag volgt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten