Verder naar Indianen staat Oklahoma.

Dinsdag 9 Mei.

Gelijk bij het inrijden van de volgende stad wederom een oploop van rescue vehicles. Brandweer met ladderwagen, ambulance, een andere brandweer auto en twee police cars.

Op het trottoir op het bankje werd een dame door een medical aangesproken, verder geen schade auto's of erger gezien. Het blijft iedere keer weer een schrik als je de boel in de verte ziet staan. 

Verder onderweg naar de Webber Falls, lock en dam.

Dachten weer eens te Europees, waren dus geen watervallen, de stuwdam was er wel en ook de schut sluis voor de scheepvaart, de dame die de trap afgaat is Veronica en had ook gedacht dat er meer was als er nu geboden is.

Onze volgende Camping was ook weer een State Forrest camp, hier een mooi strandje met heerlijk zwemwater, zelf ook een verfrissende duik genomen en weer opgewarmd in het zonnetje.

Boven was er nog een groot sport complex, hier waren de jonge talentjes het honkbal spel aan het perfectioneren, en hopen dat een scout ze zou ontdekken. Fanatieke ouders langs het veld, hun welgemeende adviezen een de puppy's toeroepend.

Heerlijk op de picknickset in de avondzon ons hapje gedaan. later de losse stoeltjes buiten gezet en de koffie genomen.  Opeens zag Wilma een raar spoor door het water gaan, foto camera erbij en inzoomen.  Bij nadere studie bleken er enkele Bevers door het meer richting oever te zwemmen.

Hij ging zich heerlijk te goed doen aan de grasplanten van de oever begroeiing.

Het was een mooi schouwspel, maar zo gauw je richting oever liep doken ze weg. Later op de avond hoorden wij een geweldige klap op het water, vermoedelijk waarschuwde een bever de rest voor gevaar. We hebben ze ook niet meer gezien.

Woensdag 10 Mei.



De rit gaat weer verder naar de staat waar zovele indianen stammen naar verplaatst zijn tijdens de ontginning van Amerika.

Onderweg de eerste echte tekenen van het Wilde Westen en de aanwezigheid van Native American Cattle.  Een gezelschap Bizon's wel in een weiland, maar ja je moet ergens mee beginnen.

Van dichtbij toch magnifieke beesten, krijg je toch ontzag voor de jagers met hun pijltje en boogjes.

Verder is het een vlak stuk land waar wij door rijden, links en rechts van de weg een groot aantal olie pompen ( Ja knikkers ) sommige nog werkend.

 In het stadje Anadarko is een Hall of Fame voor beroemde indianen opgericht.

Dit soort Buffalo's zul je in het wild niet tegenkomen.

De gids is een rechtstreekse afstammeling van een indiaanse hoofdman en een naar later bleek Hollandse voorouder. De vrouw kwam uit Vlissingen en was met de Mayflower vanuit Engeland naar Amerika gekomen. Zij was de hele stamboom van de familie aan het uitpluizen.

Ook wist zij veel van de hele geschiedenis van de stammen en hun leefwijze.

 

 


In de tuin staan borstbeelden van een aantal bekende indianen. Geronimo, Hiawatha, Pocachontas en een paar atleten die medailles bij de olympische spelen hebben gehaald

Nog even een speciaal bloempje, die door de Indianen word geerd.




Nog twee toeristen bij een paar sculpturen.

Op advies van haar zijn wij niet naar een Campground gegaan, er werd namelijk erg slecht weer voor de nacht verwacht. Dus voor de safety naar de Walmart in de stad.



Was geen slecht advies.

Door de bliksem wsas de hele parkeerplaats verlicht. Wij stonden in de kletterende regen en de windvlagen op de wielen heen en weer te schudden.

De nacht is verder rustig gebleven.

Grtjs en tot blog.