Dag 2 in Yellowstone.

Donderdag 15 juni.

Vanmorgen gelijk als eerste de dieseltank weer gevuld en naar het park gereden, aangekomen bij de campground, waren er al een groot aantal gegadigden voor een spot op de camping.
Aan de receptie was een groot bord met alle plaatsen erop, elke plaats heeft een klemmetje, hier word als de plek bezet is een deel van het bonnetje onder geklemd.
Bij aankomst was het bord nog vol met bonnetjes, maar ja check out is 11 uur, dus zal er nog wel wat veranderen, beneden hingen er nog een aantal grote klemborden met hierop een brief en een zakje voor het kampgeld. Op advies ook maar zo'n bord gepakt en het briefje ingevuld, en in de rij gaan staan. Een zekerheid als je een bord hebt, heb je ook een plekkie.

Hij slaapt niet hoor, kijkt alleen aandachtig naar het vuur in de firepan. Ondanks dat de tweede dag in het park een behoorlijke inspanning was, bleef het weer een heerlijk avondje kampvuur.

Hier op deze foto een van de grotere gaten in de aardkorst, deze heeft net zoals de Berryl spring jaren zijn stoom in de wereld geblazen, nu is hem het zwijgen opgelegd.

Na de plek  verder geïnspecteerd te hebben, zijn we gestart met de noordelijke lus van het park te gaan rijden. Er waren nog wat road works op de route dus vertraging van 1/2 uur moesten we in calculeren.

Eerste stop Monmouth springs, hier is een prachtig stuk geo-thermiek te bezichtigen.

Via loopplanken, omdat de boden te instabiel is, lopen we langs de diverse uitkijk punten.

Door allerhande bacteriën en micro organismes, zijn er allerlei kleuren in de bodem zichtbaar, een foto geeft maar een deel van de werkelijk prachtige composities weer.

 De bomen die in deze omgeving staan hebben door de giftigheid en de bacteriën geen overlevingskansen.
Ze zij een stuk van wat er geleefd heeft en een prachtig gezicht in deze plaatjes.
 Rechts: het warme water stroomt continu over de rand, en laat dan sedimenten achter waardoor de rand blijft groeien.

Boven en onder: Hier was zo'n zelfde bassin overflow als bij de eerdere foto. Deze is reeds jaren opgedroogd.

Een van de vele bassin's die als maar blijven aangroeien zolang er nieuw water over blijft lopen.

Een vlakte waar het water zijn schilderachtige werk blijft uitvoeren, de aarde blijft op deze plekken continu veranderen.

  

Vanuit het dorp kijken we zo tegen de Monmuoth hot springs aan.

Verder onderweg weer een verwijzing naar een mooie waterval, het voordeel van deze periode is dat er veel smeltwater in de rivieren is, en hierdoor de watervallen prachtig zijn gevuld.

 

Nog een klein grond beestje tussen het gras ontdekt, het is een soort kleine prairi dog.







Verder op weer een nieuwe verwijzing, er moet een Pertrified tree staan. Helaas moesten wij er twee keer een halve mijl voor lopen, de weg was te smal en doodlopend, daarom mochten wij er met de camper niet inrijden.

Na de wandeling weer verder op pad naar de volgende highlight van het park, komen daar opeens een kudde buffels de berg afrennen.

 Gelijk staat het hele verkeer stil, je wilt immers geen botsing met een van deze kolossen hebben.

Zij gaan gewoon verder op de weg en langs de auto's, de hele kudde was ongeveer 30 beesten, dus maar een selectie op de blog.

Vooral de bul hiernaast is een van de betere soort.

Verder op een berg nog een paar jonge Bibhorn Sheep gezien.

Deze ziet er niet florissant uit, maar was waarschijnlijk onderweg naar Dr Jan Pol.


Hoop dat hij weer opknapt.

De vreemdste rotsformaties zie je langs de weg, hier een stukje basalt rotsen in de park kleuren.

 


Een foto van een schilderij en de echte puntrots waar de rivier voor verantwoordelijk is geweest.

Nog een blik op de verbrande bomen en het beginnend herstel ervan.

Toch weer in de sneeuw, maar ja koffietijd is heilig, waar we ook staan maakt dan niet uit.

 Een uitzicht op de lower fall van de grand canyon, van deze kant konden wij erbij, via de andere zijd was alleen upper fall bereikbaar.








Alvast een kleine inzage in de canyon.








Beneden: De upper fall kreeg tijdens ons bezoek een wisselend aanbod van water, dit was ook duidelijk hoorbaar. Het ene moment hoorde je water vallen in de diepte, en het volgende moment verdubbelde het geluid zich en ook de water spray in de canyon gaf dat weer.

 

Midden onder in de foto is een klein vlekje zichtbaar, het is de rivier, echt waar en niet gelogen, als je het niet gelooft kom dan zelf maar kijken !

Waarschijnlijk is deze rots formatie de naamgever van het park, zo Yellow als deze rotsen zie je weinig.

Ook dit stelletje was weer op pad in het park, benieuwd waar we de volgende keer weer tegen komen.

Ja daar sta je dan, staren in de diepte en je realiseren dat een van je vurigste wensen waarheid is geworden, je staat in het park Yellowstone en kan al dit moois tot je nemen. Zoals je al vaker hebt gezegd, " Blijf in je dromen geloven !"

Met alles wat er nog houvast heeft zal hij het best nog een paar jaar volhouden.

Het lijkt een schilderij te zijn, maar het is realiteit wat hier op de foto staat.
Het heet hier niet voor niets artists point.

Nu verder naar de camping en alles nog eens tot ons laten komen.

Morgen de zuidlus en Old Faithfull.

Grtjs en tot de volgende blog.