Woensdag 28 juni.
Vanmorgen weer een grauwe ochtend en veel zeemist, toch blijft de natuur overweldigend. Via de 101 naar Tillamook en daar om de baai heen rijden, zullen er vast nog wat mooie kust taferelen voor ons op doemen.
Dus rustig de tijd nemen en bekijken wat er te bekijken is. De sea-lion cave hebben we bezocht maar zijn er niet in geweest $ 32,00 voor een wandeling door de grot op zee niveau was ons te gortig, ook de zee was te wild en de nevel te dik om er fatsoenlijk door te kunnen lopen. Het zicht was werkelijk te weinig om er van te kunnen genieten. Zijn dus maar verder gereden en bij Otter Rock weer naar de kust gereden, en hier wat van de kustlijn bekeken.
Veel van de interessante uitzichtpunten zijn aan mensen gewijd, en ook altijd moet er voor betaald worden met een day permit van $ 5,00 of een jaar permit voor $ 30,00. Dus gewoon op de P gaan staan en genieten van het uitzicht.
Op de route hadden wij een mooie rustige weg langs de kust gevonden, tijdens de rit zagen wij een jonge wasbeer langs de weg scheumen, dus voorzichtig terug en foto's ervan gemaakt.
Hij was constant aan het zoeken en snuffelen langs de wegkant, regelmatig riep hij luid met een kirrend geluid. Maar er kwam geen reactie, dus schuifelde hij weer het struikgewas in. Op de terugweg hebben we hem niet meer gezien of gehoord.
Verder onderweg was er een blokkade van de Scenic Byway, dus konden we niet verder dan tot bij het Cape Meares state park en het bij behorende lighthouse rijden. Hier een wandeling door het bos en naar de Octopus tree gelopen.
Ook in dit bos waren de bomen weer extreem groot en hoog, waarschijnlijk door het toch wel aparte klimaat zijn deze in staat om de afmetingen te bereiken.
Bij terugkeer was er een
bonte specht een van de palen
langs het pad aan het onderzoeken
of er nog wat smakelijks in het
hout verstopt was.
Bij het lighthouse was een schitterend uitzicht over de Pacifische oceaan.
Omdat de vuurtoren al hoog op de rots staat, kunnen ze met een mini toren volstaan.
In deze drie rotsen zitten allemaa een gat, Helaas komt het op de foto niet voldoende uit. Ook zijn deze rotsen een broedplaats voor de Common Cummers, een soort kruising tussen een meeuw en een Pinguïn. De jonge moeten bij het uitvliegen van de rotsen springen en worden dan door vader verder op zee opgevoed.
Bij de Safeway in Banks stond deze wonderlijke creatie op de parkeerplaats, ook deze camper zal aan de behoeftes van de eigenaar voldoen.
Beneden, Bij de koffie pauze in de baai nog wat drijfhout zoeken, om er thuis wat leuks mee te maken.
Nog even een strand bezoekje bij een van de plekken die je veel op de ansichtkaarten ziet, alleen zijn die met een mooier weer gemaakt.
Niet te min blijft het leuk om dat gekrioel op het strand gade te slaan.
Is dit ons vooruitzicht in 2030, als we weer op pad zijn om de wereld verder te verkennen.
Op het stoeltje aan de waterkant, en vooral rustig blijven, geen gedoe of heisa meer ???
We gaan na dze orgie van de ouderen, verder richting Portland, het plan wat bijgesteld omdat er op 50 mijl van Portland een Koa camping is en de afstand naar het beloofde restaurant voor morgen avond dan uitkomt op 75 mijl. Toch wat ver voor een verjaardagsetentje. Gaan nu naar een RV park in Tualatin, hebben hier ook weer Wifi, dus blog bijwerken en voor Wilma de felicitaties in ontvangst nemen.
Op een afstand van 10 meter van de camper, reed er boven op de weg toch wel wat veel verkeer, omdat we op een overflow plek ( Als het hele park volstaat zijn dit nog wat plekjes die benut kunnen worden, voor een overnachting ) dus geen bezwaar maken en trachten te slapen.
Donderdag 29 juni.
Vanaag Wilma pas 66 jaren jong geworden, vannacht al de nodige felicitaties gehad.
Vandaag bezoekje aan Portland op het programma, en vanavond uit eten bij de Cracker Barrel old Country store in het stadje.
Morgen verder naar het noorden richting Mount Rainier en National Olympic Park.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten