20 Augustus Quartz lake naar Chicken.

Zondag 20 Augustus.

Vanmorgen een beetje brak opgestaan, wederom niets te beleven in de nachtelijke luchten boven ons campertje.

Dus maar verder op de route.

Vlak bij Delta Junction kregen we een vrij zicht op het bergmassief waar de Denali ook toe behoord, af en toe konden we zijn top tussen de wolken door zien.



Hier is ook het monument van de Alaskan Hihghway te vinden, dus die twee er weer voor toen ik de foto wilde maken.

 Rechts: wij kenden dit verkeersbord niet, maar hier is deze situatie vast vaker voorgevallen.

Nog even langzaam terug gereden voor een Eland, echter te snel op de vlucht, Wilma trachtte nog een plaatje te schieten maar helaas.

Prachtige voorruit taferelen onderweg, de ene berg nog mooier dan de andere, vele gletsjers nog vol in het ijs en sneeuw.

Bij mijlpaal 1376 had een beer een Eland te grazen genomen, maar voorzichtig uit de auto en een paar foto's genomen en snel weer verder. Vaak gaat de beer op zijn prooi liggen en hem zo te claimen voor andere  aaseters, dus kon hij best nog in de buurt zijn. Ook dit soort beelden hoort bij de trip zoals wij hem beleven.

Bij de lunchpauze nog een uitkijkpunt over de rivier, maar zoals zo vaak in dit land, zijn de bomen hoger als het punt waar wij op kunnen staan, dus tussen de bomen door staan gluren is de enige remedie.

Bij terugkeer bij de camper kwamen er twee fietsers op ons af, bleken Chris en Bernadette uit Nederland te zijn, vertrokken uit San Francisco hadden ze al 6000 Km gefietst in 4 maanden en waren op weg naar Fairbanks en dan nog door naar Anchorage waar zij half oktober weer naar huis vliegen. Leuk gesprek gehad en een goede reis gewenst.

Vervolgens door via Tok naar Chicken ( de naam is in het verleden ontstaan, omdat de mensen het woord Ptarnigan (plaatselijke soort Patrijs ) niet konden uitspreken ) werd het stadje maar Chicken genoemd.

Hier begint de Top of the World highway.

Nog even de tank diesel afgevuld en op pad.

Vooral nadat we de dame in de shop hadden gesproken hebben we maar beslist om vandaag maar op pad te gaan, het was mooi en droog weer, dus zou de gravel weg goed te rijden moeten zijn. Voor vannacht en morgen werd er regen verwacht.



Het begin was redelijk stoffig en er moest best al wat geklommen worden.

Van Wilma mocht ik best wel wat meer op het midden van de weg rijden, want het losse gravel vond ze niet zo fijn om op te rijden.

S'avonds was er wel wat bewolking maar het zou zomaar kunnen dat we het zouden zien. Noord was goed vrij zicht op.

Het laatste stuk was gelukkig weer mooi strak asfalt, dus leek er verder geen vuiltje aan de lucht.

Mooi weer en prachtige vergezichten, dus midden op de highway maar een nachtplek gepakt, en een vrij uitzicht op het noorden geregeld,


Morgen gaan we Canada in en laten we Alaska achter ons.