Woensdag 11 oktober.
Na het inchecken even een momentje rust gepakt, de kamer is netjes maar verdient geen hoofdprijs.
De bedden zijn Ikea boxspring op lage poten, geen senioren bed dus. Om te gaan slapen moeten we bijna een verdieping lager, we liggen zowat op de grond, maar is redelijk comfortabel.
Het hele interieur schreeuwt Ikea naar ondanks dat voor de tijd dat we er vertoeven is het best.
In eind ochtend en de middag zijn we op pad gegaan in het centrum van de stad, op goed 10 minuten lopen vind je de belangrijkste winkel en uitgaan straten. Op een groot aantal plaatsen zijn er nog authentieke gebouwen en huizen. Ondanks dat IJsland een jong land is Onafhankelijk vanaf 16 juni 1944, en daarvoor onder bewind van Denemarken, zijn er weinig grote winkelketens en moderne winkels te vinden, daarom erg leuk om er doorheen te lopen.
Al wandelend word je hier vanzelf weer toerist, de huizen vragen gewoon om gefotografeerd te worden.
De ene extra uitbundig in een leuk jasje gestoken, de andere weer in een oud pak gehesen.
Van de oorspronkelijke huizen zijn veelal winkeltjes of restaurantjes gemaakt, maar toch met de oorspronkelijke uitstraling.
Na de oversteek bij een van de hoofdstraten lopen we verder door naar het haven gebied.
Veel huizen hier zijn met houten planken bekleed, en de meeste daken met stalen golfplaten bedekt.
Voor de veiligheid van dit plein zijn er deze twee schoorstenen geplaatst.
Vervolgens weer een ander door steekje richting waterkant en de haven.
Nog een van de oorspronkelijke haven loodsen, momenteel is deze te huur. De haven heeft in de loop der jaren steeds meer een andere functie gekregen. De handels schepen zijn te groot geworden en meren nu in de nieuwe haven buiten de stad aan, ook het wegen net in en om de stad is niet geschikt voor zwaar verkeer. Zelfs de toerist merkt dit dagelijks. De grote tourbussen mogen de stad niet in, dus ophalen en afzetten van de reizigers gaat met nu met talloze minibusjes.
Wel lag er een grote zeesleper annex werkschip in de haven, deze vulde gelijk de hele kade.
De plezier jachten en de excursie boten hebben nu hun domein hier gekregen.
Op de achtergrond zijn de bergen te zien, deze hebben reeds een sneeuwlaag op hun kop gekregen.
Aangezien we reeds 30 uur wakker waren, begon de eetlust zich weer aan te melden, maar de geurtjes uit deze tent en vooral het uiterlijk deed ons rap een plekkie aan een van hun tafeltjes opzoeken.
Het was immers 13 uur geweest, dus mochten we wel een hapje en drankje nemen.
Het was werkelijk een mooi schoon restaurant waar we terecht gekomen waren.
Het menu eenvoudig en we hoefden niet echt te kiezen, het was een beetje Engeland aan de haven.
Wel een IJslands pintje maar verder was het een heerlijke Engelse maaltijd.
Na de verzadiging van de inwendige mens moesten we weer op pad en naar de receptie van het hostel om de excursies die we hadden bedacht te boeken.
Paarse boerenkool in het perk, je zou bijna aan een vergissing van de natuur denken.
Heus, de bladeren zijn gelijk aan de boerenkoolplant bij ons, Wilma als kenner van de ongekookte groente heeft het gecontroleerd.
Een van de saga trollen uit de bergen, in de mythologie van IJsland zijn dit de boze geesten die graag mensenvlees eten, dus worden de ondeugende kinderen met de komst van deze trollen gedreigd, ook de elfjes hebben een groot aandeel in de vele sagen die men hier heeft.
De IJslandse taal is sinds het ontstaan amper gewijzigd, en nog steeds kunnen de moderne kinderen die veelal in het Engels worden opgevoed, deze sagen goed en gemakkelijk lezen en begrijpen.
Nee: het is geen IJslandse spaceshuttel, maar het is de Hallgrimskirkja een toch erg opvallende constructie. Van binnen net zo sober als van buiten.
Geen enkele opsmuk aan de melk witte wanden, alleen een beeld en een kaarsen standaard versieren de ruimte. Het orgel is het imposantste onderdeel van deze kerk.
Helaas geen camera meegenomen, dus de telefoon gebruikt, geeft toch nog een beetje plaatje van de avond kerk en zijn glas in lood raam.
We moesten om 20 uur bij de halte klaarstaan en werden dan met een busje opgepikt.
Nog een zestal andere gasten opgepakt en vervolgens op weg de duisternis in.
De eerste locatie aan het strand leverde hoopvolle beelden op, de camera's van de beide heren lieten duidelijke licht activiteiten zien.
Op de tweede locatie was het rustig in de sky.
Zelf heb ik het huis van de president van IJsland ( achter de kerk) en Reykjavik in de verte gefotografeerd.
Geen echte activiteit, licht schimmen maar verder niets.
Wel konden we de laserstraal van het John Lennon monument recht de hemel in zien gaan, de weduwe Yoko Ono zet elk jaar op de geboorte dag van John 8 -10- 1940 de laser straal aan om op John te schijnen en op zijn sterfdag 8 - 12 -1980 weer uit.
Via de tool internet kan je het beter uitbeelden, meestal gebeurt het aan zetten met de vrienden en relaties van Yoko en John.
Op de derde locatie in een stokvis drogerij ( bedenk zelf de reuk er maar bij ) was het raak, een prachtig schouwspel aan de hemel bracht iedereen weer bij zijn positieven. Wat was het een plaatje om te maken en ernaar te kijken. Vooral de foto's van Omar en Andy waren subliem. Wij krijgen nog een link om ze te downloaden, na ontvangst krijgen jullie ze ook te zien.
Deze zijn allemaal eigen opnames.
Na dit briljante schouwspel sloeg het weer ondanks de voorspellingen totaal om, het wolken dek trok helemaal dicht. Dus had het ook verder geen zin meer om doelloos door te rijden. Uiteindelijk waren we om 23.45 uur weer op onze kamer, en in totaal dus 40,5 uur minus een hazen dutje van ongeveer 1 uur in touw geweest. Dus nu maar lekker het mandje in ondertussen 0.30 uur want om 7 uur loopt de wekker weer af voor de Golden Cirkel tour.
Maar die staat in de volgende pagina.
Voor nu WELterusten .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten