Donderdag 5 oktober.
Nadat we vannacht bij de Walmart in Culpepper een redelijk rustige nacht hebben gehad, op tijd eruit en de toiletten van de Walmart bezoeken, voor dat we verder rijden.
Vandaag via het heuvel landschap door West Virginia naar St. Mary peninsula. Hopen hier nog even wat tijd aan de Chesapeak bay te kunnen vertoeven.
Vlak langs de rivier zijn de aasgieren alweer druk op zoek naar hun diner.
Onderweg bij een boat landing de koffie gedronken, helaas geen bankjes hier om nog even lekker van de rust te genieten.
Verder op moeten we de Potomac rivier oversteken, op de brug waren er wat onderhoud werkzaamheden, dus kleine file op het steilste stuk van de brug.
Na een mooie rit over de peninsula waar de eerste landing van de Engelse ontdekkingsreiziger heeft plaats gevonden. Dit konden we merken aan de nogal Engelse namen voor de kleine gehuchten waar we door reden. De meeste staan niet eens op de wegenkaart due we gebruiken.
Naast de vuurtoren van Look Out Point staan er nog wat vermeldingen over de kampen die er hier geweest zijn aan het einde van de burger oorlog, van de Confederates tegen de Union troepen in 1800.
Het is nu een vredig plaatje, en de punt van dit deel is een state park, waar je voor alles een vergunning moet hebben ( kopen ).
Het eerste statie portret van de 3 die deze tocht hebben volbracht.
Op de camping moest er weer een hindernis genomen worden, geen receptie, wel zelf registratie, en betaling. Maar geen code voor de slagboom, wel wat enveloppen voor mensen die een cabin hadden gehuurd, in deze envelop zat de code, dus eentje geopend code gelezen en vervolgens weer netjes gesloten. Wij kunnen dus naar binnen !!!.
S'avonds stond de hemel weer een keer vol in de brand.
Wat een magnifiek schouwspel is het toch steeds weer.
De maan was deze avond wat bleekjes, maar gaf toch voldoende licht in de pikdonkere nacht.
Heerlijk om weer met de geur van het kampvuur te gaan slapen, maar toch eerst nog even lekker douchen en fris het mandje in.
Vrijdag 6 oktober.
Vanmorgen eerst naar het monument vlak bij de camping.
In dit camp waren er op de top van het gebruik ruim 52.000 mensen opgesloten.
Op het tableau boven staat het aantal gestorven gevangen vermeld.
Ook nu schamen de mensen zich nog steeds voor de nederlaag hier in het zuiden.
Je kunt nog steeds de haat naar het noorden bemerken, vele regels en wetten zijn er nog steeds die alleen in deze staten gelden.
Vooral deze kreet hebben we te vaak gezien, Dus blikje bier uit het zicht houden en alsnog nuttigen.
Bij het koffie uurtje op een mooie pic-nick hoorden we steeds het geroep van een jonge vogel in een van de bomen naast ons.
Na een grondig speurtocht hebben we de deugniet gevonden. Wat het precies is weten we niet zeker, kan jonge uil maar ook een valk zijn.
Zoeken we nog uit !.
Via een wandeling van 1,8 mijl komen we langs dit moeras gedeelte op weg naar het strand.
Hier is weer een natuurpark waar je $ 5,00 per voertuig had moeten betalen om er te mogen recreƫren.
Op de terug wandeling kroop er een hagedis door het zand van het wandelpad, ik had hem bijna plat getrapt. Heb er later nog een eikel naast gelegd om de ware grote te laten zien.
Bij het volgende state park was er geen mogelijkheid om te overnachten, wel nog een oud indianen dorp kunnen bezichtigen.
Hier een start van het uithollen van een kano, dit gebeurt door kleine vuurtjes in de boomstam te stoken en zo gecontroleerd deze uit te hollen.
Verder op het gras een heerlijk vette Groundhog heerlijk zich aan het vol eten met mals gras. Vast wat winter vet aanleggen.
Deze ( kampeerder ) man had niet het gemis van zijn huis, de hele camper was al oversized, en ook nog een buiten TV in de wand van het apparaat, Decadentie kennen de Amerikanen niet.
Op de camping Cedarville in de stad Brandywine nog een plekje voor de nacht gevonden, het probleem zit in het lange weekend i.v.m Columbusday op maandag 9 oktober.
De neus van de camper heeft op deze reis heel wat insecten moeten verwerken, zal hem voor de goede orde nog wat reinigen voor hij op de veerboot gaat, ziet ie er niet zo verwaarloosd uit bij aankomst.
Nog een avond al wat maar brandbaar is en niet mee hoeft naar huis in de fire pit.
Lekker nog een avondje relaxen bij het open vuurtje.
Zelfs het vuurtje lacht ons toe.
Zaterdag 7 oktober.
Vandaag gaan we naar Washington DC. het beloofd weer een extreme dag te worden, de zon staat al weer vroeg op de aarde te schijnen.
Als eerste stop staat het ere kerkhof Arlington op het programma.
Na de doorgang in het visitor center kom je bij dit beeld terecht, Het is een bronzen sculptuur die de Vrede moet uitbeelden.
Vervolgens in de paden de diverse groepen van alle oorlogen gecatalogiseerd uitgelicht.
Van de eerst tot de laatste oorlog worden hier op verzoek de slachtoffers begraven.
Hele rijen met manschappen van lagere rangen en andere overledenen uit alle wereld delen.
Het Mausoleum wat boven de begraafplaats, was de vlag half stok vanwege de recente gebeurtenis in Las Vegas.
Volgens de borden verder naar de begraafplaats van President Kennedy en zijn familie.
Naast de graven van Jon. F en Jacqeline Kennedy, zijn de beide overleden kinderen bij gezet.
De eerste dochter is dood geboren en de tweede was een zoon en heeft 6 dagen geleefd.
Buiten de begraaf plaats zagen we een gelijke auto als er op de dag van de aanslag werd gebruikt.
Deze is niet de verlengde versie die er toen werd gebruikt.
Verder langs de graven van hoge militairen en regering ambtenaren op weg naar het graf van de onbekende soldaat.
Hier liepen we weer eens op tijd om de wisseling van de wacht mee te maken.
Het was een echt militair geoliede voorstelling, wel met de dramatiek van de Amerikanen er volop overheen gegoten.
Alles volgens de vaste regels en voorschriften. De mensen moesten ook doodstil blijven en vooral niet praten tijdens het ceremonie.
Na de wisseling werd er een kranslegging gedaan, hierbij werd ook nog de last pose gespeeld, iedereen moest de rechter hand op de hartstreek leggen en muisstil blijven. Ook bij de tweede krans het gelijke ritueel.
Erg indruk wekkend en toch het sausje van Amerika erover heen.
Vanuit de andere zijde een blik op het amphitheater waar de ceremonie plaats vond, op de voorgrond de sarcofaag van de onbekende soldaat.
Op de achtergrond een blik op de stad, moesten dus maar gaan wandelen, want de parking bij de begraafplaats gaat om 18 uur dicht.
Via de Memorial bridge lopen we zo de National Mall op en komen als eerste bij het Abraham Lincoln monument aan.
Op de zijkant van deze bus de afbeeldingen van de grootste attracties qua steden trip in Amerika. New York, Los Angeles, Washington DC, en San Francisco.
Voor de ingang van het Lincoln monument even omdraaien en dit karakteristieke plaatje in ons opnemen, zo vaak op de TV gezien en nu staan we er zelf. De Washington Naald en op de achtergrond het Capitool.
Na deze visite, verder op weg naar de stad Washingon. Lopend was het gelukkig niet ver maar de temperatuur was ondertussen opgelopen naar 30 Graden C. Dus eigenlijk geen echt wandelweer.
Voorlopig is dit deel 1 van deze dag.
De rest van de wandeling vogt op de volgende pagina.
Grtjs SjaWi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten