Zaterdag 3 Juni.
Vanuit de camping verder naar het Canyonlands state park. Eigenlijk een lang omweg, maar je weet in dit land maar nooit wat er om de hoek te zien is.
Onderweg nog langs news- paper rock gelopen en de petrogliefen bekeken, er zitten heel oude maar ook latere afbeeldingen in de rots gekrast.
Verder naar het visitor center en de broodnodige info ophalen.
De map verwees ons naar een nationaal product, The wooden Shoe arch, en inderdaad lijkt deze aardig met onze klompen te matchen.
Een prachtige picknick site, dus ochtend koffie in de brandende zon, gelukkig was het afdak gereed en hadden we nog schaduw, alleen koelt de koffie bijna niet af.
Rots bedwingers zijn wij langzaam aan het worden, zien we een stapel stenen moeten we ernaar toe en als het effe kan d'r nog op ook.
Angel arch, op de pothole trail, een wandeling van ongeveer 1,5 uur rond een aantal rots formaties,
Ze leggen ze ook maar in het wilde weg op een hoop neer,
Onder een afdak was er een tafel met bij behorende stoel, dus effe een slokkie tegen het vocht verlies.
Mamma wandelt hier een straatje met holen binnen, niemand thuis, allemaal gevlogen.
Zoals bekend zetten hiker's vaak van deze stenen torentjes op hun route, dit als markering maar ook vaak met de intensie "ik laat mijn stapeltje achter en zal hier ooit eens terug komen.
De eerste Arch op weg naar Moab, en het nationale park Arche's.
We zijn nu bijna in de stad Moab, de kilometerstand van deze reis is nu 12.000 Het gemiddeld gebruik aan Diesel olie is 9,2 ltr per 100 km.
Een voordeel is dat 1 gallon diesel gemiddeld $ 2,45 kost.
Een brood in de supermarkt rond de $ 3 dollar en een zak chips $ 2,89 dus wat ons betreft en ook uit ondervinding kunnen we beter blijven rijden dan dat we boodschappen voor het eten doen.
De overzijde van de camping, en het plekje wat wij nog hebben kunnen bemachtigen
Tussen ons plekje en de bergen stroomt de Colorado rivier.
Vlak naast de camping is er een trail waar Dinosaurus sporen te zien zijn, ook vindt je er rotstekeningen van de oude bewoners.
Op de plaquette een onheil spellend verhaal met een simulatie foto, dus vol verwachting aan het klauteren op een nogal onduidelijk pad vol met struiken en losse stenen.
Bleek weer een klauterpartij van je welste te zijn, en eigenlijk maar een mager resultaat op de foto.
Morgen Zondag 4 Juni gaan we het park in.
Verslag volgt.
Grtjs SjaWi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten