30 juli cruise in kenai park.

Zondag 30 juli.

Vanmorgen opgestaan met een stralend zonnetje en rustige zee. De camping begint net als bij de wijnfeesten langzaam leeg te lopen. Aan de kustlijn komen er wat plaatsen vrij, door mede camperaars die nog blijven worden deze middels het neerzetten van stoeltjes gelijk geclaimd. Ook ik zag een mooi stekkie aan het water, dus gelijk deze in beslag genomen. Om 10 uur vertrok de boot, en wij werden om 9.45 bij de camping opgehaald. Dus mooi tijd genoeg om de  boel te verplaatsen.

Zoals zo vaak is ie weer de kleinste in de rij, maar we moeten een beetje oppassen dat ie niet naast zijn banden gaat rijden, want veelal krijgt ie de meeste aandacht van iedereen. Veel mensen nemen foto's en staan bewonderend te kijken. Vragen dan ook vaak waar we vandaan komen en hoe we het gedaan hebben, misschien handig om de volgende keer een aantal stencils mee te nemen.

Met deze maatschappij zijn we in zee gegaan.


Grootste catamarans van deze streek, wat een stabielere boot oplevert bij hogere golven.

Alle hens aan boord en op naar de schatten van dit park.

Hopelijk heeft de foto van de folder niet te veel beloofd, de gletsjers zullen echt niet zo groot zijn als hier afgebeeld.

Maar een mooi vooruitzicht is het wel.

 Bij het uitvaren van de haven de eerste wildlive zoals de ranger door de omroep installatie aangaf.
Op de paal zat een prachtige bald eagel. en verderop nog een Harbos seal op een rots te zonnen.

Omdat de zee erg kalm was kon de schipper heel dicht onder de kust varen, op een gegeven moment ging hij stil liggen voor de ingang van een nauwe kloof, na even gedobberd te hebben startte hij langzaam richting de smalle doorgang en voer hij Spidercove binnen. Hier was het een drukte van je welste in de Puffin bird kolonie.

Iedereen in het zonnetje het dek op en plaatjes schieten.

De rangers vertelde ons dat na de broed en voor de winter het onderste gedeelte van de bek van dit vogeltje eraf valt. In het voorjaar groeit dit weer aan, om zodoende meer vis te kunnen vangen als ze hun jongen moeten voeden.

Maar bij het landen en opstijgen van de rotsen zijn het stuntelaars met hun oranje poten wild zwabberend.

Na een hele rustige doorvaart gaf de ranger nog een paar feiten van het park en deze inham aan de reizigers door. Een paar zeesterren die zich in de branding aan de rots vasthouden.

Even later kwam de mededeling dat er een Humpbackwhale in de buurt gespot was. Dus alles op het dek en in blijde verwachting over de zee turen. Na ongeveer 10 minuten zagen we de blow in de verte bij de rotsen, boot langzaam ernaar toe en ja hoor, een kreet van hoera ging er door de groep en Ohh en Ahhh's vlogen door de lucht.

Het was een pracht schouwspel van deze walvis. verschillende malen dook hij op en verdween later weer om met zijn maaltijd verder te gaan.







Na een poosje leek het wel of hij ons uitzwaaide, stak een vin op en later nogmaals en verdween toen voorgoed uit ons beeld.

Wat verderop de melding er waren Orka's gesignaleerd, dus wederom alles op het dek. Het was een groep van ongeveer 5 stuks.

Na een poosje zag de schipper er eentje vlak bij dus alles naar de andere kant van de boot ( blij dat de catamaran stevig ligt en niet omsloeg ) en daar zagen we een maantjes Orka, zijn rugvin was omgeklapt en hij was druk met zijn staart op het water aan het slaan.

Later bij het goed bekijken van de foto, zagen we dat er een bos touw om zijn staart was gewikkeld.

Misschien dat hij daarom zo met het slaan op het water bezig was, maar volgens de ranger kon het ook wezen om vis op te schrikken en vervolgens te vangen. Het was geen ongewoon gedrag.

Ook pappa moest voor het foto moment in aan de reling gaan staan.

Het kleiner schip ligt midden in het drijfijs en laat ook zijn passagiers van het aangezicht van de gletsjer genieten.

Ook deze twee troffen we weer op de boot. ondanks dat zij zich nu in vermomming had gestoken, vielen ze toch weer door de mand.

Every where we go they are always there.

Het interieur van de boot was best aangenaam, en vooral ook erg schoon, in de middag werd het eten ( Stuk Silver zalm en een stuk Prime ribroast met Pilav en Sourdough brood ) geserveerd met drinken naar keuze erbij.


S'middags nog een heerlijk dessert ( cheesecake en brownie met een vruchten compote ) en later als iedereen gehad heeft, nog All you can eat tot het op was.

Nog een paar zeeleeuwen op het drijfijs aan het zonnen.

Verderop een bende vrolijke zeeotters aan het poedelen.

Die gasjes hebben zo'n aandoenlijk smoeltje. Maar volgens de ranger An, zijn ze zo vals als het maar kan en hebben venijnige tanden, dus uit de buurt blijven.

Maar schattig zijn ze w

De volgende gletsjer lag alweer klaar voor ons, na de lunch weer een heel stuk gevaren en genoten van al het moois om ons heen.

  Het zusterschip ligt hier voor de gletsjer, dus als je zo naar deze afmeting kijkt,  klopte de grootte van het geheel, zoals op de folder aardig.


Net nadat we gedraaid waren stortte er een groot stuk gletsjer de zee in, had de camera uit dus alleen de naweeën op de foto, een mooi gapend blauw stuk schone gletsjer achterlatend.

Net op het moment dat ik deze foto nam, draaide de zeeleeuw zich om en  dook deze het drijfijs in.

Verder op de reis nog een HumpbackWhale gespot. ook nu weer alles aan dek en op de uitkijk.

Nog wat mooie momenten kunnen vastleggen.

De lichte vlek onder water is zijn flipper ( vin ) .





Later kruiste deze walvis voor de boot langs en zwom recht voor ons, hierdoor kon ik zijn adem gaten goed in beeld krijgen.

Nog wat bezoekers uit Californië lagen op de rotsen te luieren.

Vanwege het terug lopen in de aantallen van de stellar zeeleeuwen, zijn er enkele genummerd door de wetenschappers. ( beetje jammer ) tegenwoordig weten ze dat de beesten aan hun voorpoten te identificeren zijn ( net als bij de walvissen hun staart ) kunnen deze ervoor gebruikt worden. Elk beest heeft unieke poten.

 

Boven; de kaart die ranger An bij hield voor de spotting van het wildlife.



Uiteindelijk na 7,5 uur op de boot weer vaste grond onder de voeten.
En nog een wandeling naar de stad te gaan.

 Boven. de marathon mountain, op de berg zie je een spoor omhoog gaan,
Tijdens een weddenschap in de kroeg is het evenement ontstaan, een jongeling  had gewed dat hij binnen het uur de berg kon op- en af rennen.
Hij heeft het bijna gehaald binnen de gestelde tijd.
Maar de marathon run word nu elk jaar op 4 juli gehouden en tientallen deelnemers rennende berg op en storten zich er vervolgens weer af.
Zowel heren als dames, elk in hun eigen categorie.

Een grote groep motormuizen met volg auto bewoonde het hotel.

Lijkt mij ook een belevenis om in deze prachtige natuur op de fiets te rijden.

Een mooi standbeeld van een trapper zoals deze begin 1800 de boel hier in kaart brachten en zich met goud zoeken gingen bezig houden.

Een mooi granieten beeld van de zo belangrijke zalmen voor het sealife center.

Onder: een onophoudelijke stroom water gutst continu de berg af de zee in.

 

In de haven hadden we de Maasdam van de Holland Amerika Line al zien liggen,  Statig langzaam voer deze de baai uit toen wij weer terug richting camper gingen.

Het ottertje keek ons weemoedig na.

Maar morgen gaan we verder richting Homer, op de andere punt van het eiland.








Ook hier zullen we die twee wel weer treffen.

Grtjs voor nu SjaWi.