10 - 11 en 12 september naar Niagara Falls en Amerika in.

Zondag 10 september.

Op de camping in Bruce Mines konden we al merken  dat het seizoen ten einde loopt. Weinig campinggasten meer en ook op de weg minder campers en caravans.

Komen vandaag door Sudbury, hier zijn nog wat grotere winkels, aangezien ik het idee heb opgevat om voor mijn aanstaande verjaardag ( misschien ) een andere televisie ga kopen. Hebben we er een shop dag van gemaakt, betekent van het ene gedeelte van de stad door naar de andere kant waar ook weer een grote mall is. Na wat gewikt en gewogen te hebben over het aanbod. En vooral na de optelling van toestel tax en milieubijdrage ( hadden alleen een 40 of  49 inch ) hebben we besloten het maar te laten zitten en verder te trekken.

Voor de lunch een mooie plek aan een kleine rivier met stroomversnelling gevonden.

Aan de vogels kan je merken dat je weer dicht bij open water komt, deze was al een voor bode op de grote meren.

Voor vannacht weer een verlaten camping, word een beetje eentonig ( maar wel goed voor het budget ) geen water maar wel toiletten dus afvaltank's kunnen geleegd worden.










Zondag 11 September.

In Canada merken  we weinig van de historie van deze dag, Immers in Amerika zullen we wel wat ervan merken.

Met de opkomende zon nog een foto van het meertje bij de camping, mooier kan je toch bijna niet wonen !.

Verder langs het lake superieur, langs de kust  zijn er tal van baaitjes ( alle bezet met mooie huisjes en boot steigers, zou er zelf ook kunnen wennen.

In de voorstad van Niagra Falls aan de Canadese kant, zie je de zo typische Amerikaanse brede wegen huizen met hun oprit naar de garage's en de zo herkenbare indelingen.

Zelfs de kleine rivieren in deze landen zijn groot en breed, maar niet geschikt voor transport mat schepen.

Door de seizoensinvloeden is het water vaak te ondiep.

Eenmaal in de stad direct naar het visitor center, en de nodige info gehaald. Stom toevallig dat we niet eerst naar het Amerikaanse Niagara Falls zijn gereden. Maar we hadden de Horseshoe falls in gegeven op de navigatie. Achteraf bleek dat deze kant van de watervallen ook de mooiste uitzichten erop  gaf.

De dame in het center gaf ons een platte grond en een parkeerplaats ( volgens haar ook de goedkopste ) en we hadden niet eens gezegd dat we Hollanders waren.  Het plein achter de Skytoren koste ons $ 5,00 per dag, en je moest het kaartje in de receptie van de Skylon tower kopen.
Dus Wilma boel dicht gemaakt voor de zon en ik op pad om het kaartje te kopen.

 Boven: de Amerikaanse falls, zijn al oogstrelend mooi, maar de horseshoe falls is toch wel de blikvanger.



Die nieuwe vrijer van haar word toch wel steeds amicaler, zal hem later wel tot de orde roepen.

Samen uit dus ook samen thuis !

Hoe dichter we naar de grote waterval lopen, hoe natter we worden, de waterspray is net een grote miezerbui zoals we in ons land gewend zijn.

Een oorverdovend geraas van het neer kletterende water begeleid ons op weg ernaar toe.

De bootjes volgepakt met in poncho's gehulde toeristen varen af en aan om in de watermist naar het natuur geweld te kijken. Blauwe poncho's voor de Amerikaanse kant en rode poncho's voor de Canadese boten.

Vlak bij de watervallen de enorme hotels en het Casino, ook een stukje uitgaansleven is hier gehuisvest.



Mooi park en een paviljoen langs de weg.

De gele poppetjes aan de overkant, zijn mensen die met een gids achter de waterval gaan staan, en vervolgens trachten erdoor heen te kijken. Vervolgens drijfnat maar met een verhaal weer te voorschijn komen.

Door de waterspray konden de regenbogen niet uitblijven, de ene nog mooier dan de andere.

Op de foto blijft er altijd minder van over, maar ze zijn schitterend, en vooral hier, omdat we er boven op kunnen kijken. ( Echter geen pot goud te zien aan het eind van de boog ) Het zal wel weer een sprookje zijn. Ook vandaag weer een stralende dag, en de zoveelste mooie herinnering in ons geheugen.

Nog even de gift shop in om wat kaarten te scoren, moeten immers de familie op  de hoogte houden waar we ongeveer uithangen. En de laatste Canadese postzegels opmaken.
Omdat we totaal door ons biertje heen waren, en gisteren geen konden kopen, In Canada mag er alleen tussen 11 en 6 uur alcohol verkocht worden ( dit wisten wij niet ) , we waren er om 2 minuten over 6 en no sir we can't sell you some beer was het antwoord. It's the law kwam er nog bij.
Dus hebben we vandaag nog een liquerstore gezocht en wat biertjes gevonden, 6 blikjes Carlin van 0,5 liter voor $ 12,36 inclusief Tax, zal dus vanavond nippen aan het glas worden.

Nog wat beelden uit de camper van het uitgaans- centrum en de bijbehorende kermis attracties.

Lijkt toch een Amerikaans idee van vakantie te zijn, na Las Vegas, Luaghlin en andere toeristische hoogte punten in deze landen.

Via de brug over de Niagara rijden we naar de douane van Amerika.

Dit keer een jonge dame met een wat hoger interesse naar de camper en zijn herkomst, en waar deze geregistreerd was, dus voor het eerst deze reis de douane formulieren uit Baltimore erbij  gepakt, Nog wat extra vragen over waar en wat we gedaan hadden. Het werd uiteindelijk een geanimeerd gesprek,  en zij gaf te kennen dat ze eind van de week voor het eerst een internationale vakantie trip ging houden. Naar Japan en daar de Mount Fuji beklimmen.




Nadat we nog wat gekeuveld hadden konden we Amerika weer in rijden.

 

Na de stad achter ons te hebben gelaten, weer verder om een overnachting plaats te vinden. Op de route een omleiding vanwege een groot ongeluk, konden er niet veel van zien, maar de weg was aan twee kanten compleet afgesloten.


In een stadje verderop was er een herdenking aan de gang voor de 9-11 slachtoffers, zeker 100 motoren en stoere bikers stonden bij de vlag en het monument hun respect over te brengen.

Het was een indrukwekkend gezicht, deze Hell's Angels hier te zien staan.

Vanavond op de camping bij Darien Lakes overnacht, ook hier weer geen personeel meer, maar zelf registratie in het envelopje en plekje pakken. Heerlijk gedoucht en rustig geslapen.

Dinsdag 12 september.

Onderweg weer een meertje met een pick-nick set dus de lunch was weer aangenaam. Een mooi uitzicht over en langs het meer.

Deze  vrolijke gast was ons vanuit Medicine Hat gevolgd, daar had Wilma hem op de foto gezet. ( kan ook een verre familie lid zijn geweest ). Maar hij was ook druk met zijn insecten lunch bezig, vloog van tak op tak en pikte er steeds wat uit de kieren en gaatjes van de boom.

We gaan vandaag her Adirondack  gebergte en bossen in, we lopen richting Indian Summer tijd. Dus gaan ervan uit dat de bomen hun mooiste tooi zullen aantrekken en deze  aan ons te laten zien.

Het is een religieus gebied, de vrouwen hebben allemaal mutsjes en kapjes op. De jongens zijn al piekfijn met gilletjes en stro hoeden gekleed.  Een foto maken is not done, ze vinden dat niet oké.


Het landschap wordt steeds glooiender en bergachtiger. Langzaam word het groene blad uitgewisseld voor de kleurigere variant.

Vannacht aan Pleasant Lake gestaan. 3 camping's langs het meer allemaal gesloten.

Hebben op de overflow van de laatste de nacht door gebracht.

S'morgens kwam een dame ons vertellen dat de camping dicht was en we er niet mochten kamperen.

Dus zijn we maar vertrokken.

Morgen zijn de beide Peter's jarig. Hebben er 3 in onze familie, dus altijd opletten om de juiste te feliciteren.

Rest volgt bij de volgende pagina.

Grtjs voor nu.