2/3 september. van Jasper naar de Kananaskin Vallei.

Zondag 3 september.

Vanmorgen nog even naar het visitor center,  om hier de blog nog definitief bij te werken. Hadden immers gisteren een paar mooie momenten beleefd. Uiteindelijk om 11 uur gaan rijden.

Al werkend aan de blog ging de bewolking open en kwamen de eerste zonnestralen op het land schijnen.

Even later was de berg met de gletsjer volledig in het zonlicht, hierdoor werd het geheel nog mooier dan gisteren, bij bedekte hemel.

Verder op de Icefields parkway naar Banff, hebben we besloten nadat we de rangers in het visitor center hadden gevraagd, toch naar Glacier park te gaan. De weg naar Golden was vrij en mogelijk ook in het park.

De lunch hebben we genomen bij een groot kiezelbed, deze staat nu droog, maar bij de voorjaar situatie als de sneeuw smelt, is dit een kolkende watermassa die meedogenloos de berg afstort.

De waterval rechts is ook nu, na een droge periode van bijna 2 maanden nog vol en krachtig zijn water naar beneden aan het sturen.

De lucht in richting Banff is redelijk rookvrij, dus verder naar het Peyto Lake, deze hadden we op gekregen van een camping gast in Seward. Het was een must done volgens haar.

 Bij het meer aangekomen hadden we de ongemakken van het lange weekend voor de canadezen, maandag is Labour Day een nationale feestdag, dus allemaal een lang weekend en erop uit met het hele gezin.

Na een plekje voor de camper te hebben gevonden, konden we het pad naar boven gaan lopen, de wandeling van gisteren zat nog in de benen bij de steile stukken.

Maar eenmaal boven bij het viewpoint was alles snel  vergeten.

Wat een magnifiek meer en de kleur van het water, een schilder kan deze kleur niet op het doek krijgen.


We hebben een hele poos alleen maar staan kijken en alles in ons opgenomen, ik zou haast geen foto durven maken, want dit geloven ze vast niet !!

Uiteindelijk een man gevraagd om ons maar te vereeuwigen voor het meer, hierdoor blijkt dat er niet met het beeld geknoeid is. Wat jullie zien is er daadwerkelijk.

Dit dood stuk hout, had voor ons zomaar een dier kunnen zijn.

Na deze sessie bij het meer toch maar de benen wat soepeler maken en een deel van de trail bij het meer gaan lopen, dat idee hadden meerdere van de toeristen op de berg.

Dus later een zijpaadje ingelopen en we hadden geen mensen verder op onze weg, wel mooie vergezichten en een prachtig stuk natuur.

Na een poosje zagen we in de verte iets op ons pad lopen, het was te klein voor een mens.
Dus de camera als verrekijker gebruikt, snel een foto en uit de weg van deze tegenligger gegaan.



We hebben hem in de gaten gehouden, en toen hij zich aan een bosje met bessen ging vergrijpen nog snel een plaatje en weg wezen.

Vervolgens verder naar Glacier park, Nadat we op een recreatie site het avondeten hadden genuttigd reden we verder naar Golden. Eenmaal op de weg naar Glacier park ging de zon onder, door de rookontwikkeling in het westen gaf dit een heel bijzonder beeld.

In het begin viel het allemaal nogal mee, en hadden we er vertrouwen in dat het park bereikbaar zou zijn.



Maar naarmate de zon verder zakte werd het een toch wel angstig gezicht zo in de lucht.

Vlak voor het park hebben we de nacht door gebracht, en zijn de volgende ochtend verder naar het westen gereden.

Zondag 3 september.

Op tijd opgestaan en op hoop van zegen richting Glacier park gaan rijden.

Hoe dichter we bij het park kwamen, hoe meer rook er in de lucht hing. Uiteindelijk gestopt en wat brandhaarden op de foto gezet, en besloten om terug te rijden naar de recreation site, daar koffie drinken en vervolgens naar Lake Louise te rijden.

Op weg ernaar toe weer een prachtig blauwe rivier, de Bow river deze gaat ook door naar Banff.

Bij Lake louise was het een mierenhoop van mensen, de overflow parking stond al vol. De gratis shuttle bussen waren overladen en de wachtrij een maatje te veel voor ons. Dus lunch op de parking en daarna door naar het plaatsje Banff.

Dit bord hebben we vanaf dat we Yukon uit zijn gereden wel  elke dag gezien. Op elke camping in elk wandel gebied staan ze er. Maar toch zagen we nog regelmatig overtreding van dit  gebod.

Een maal in Banff was het er deze dag ook al te druk voor ons, zeker na de afgelopen weken in de natuur te hebben vertoefd, maar ja dit bezoek stond op ons lijstje. Dus de eerste P waar de camper welkom was opgereden, plek zat, en 10 minuten lopen naar het centrum. Wel langs de riverwalk om nog niet te veel gestrest te raken van zoveel mensen bij elkaar.

Boven: je ziet in deze splitsing van de rivier de twee stromen,
een maal het heldere water rechts en vervolgens het blauwe water van de gletsjers boven samen komen.

Rechts: de hoofdstraat van het stadje.



Onder: het bekendste plaatje van Banff, op de kruising met de berg op de achtergrond badend in het zonlicht.




Na een bezoek aan een aantal winkels viel ons oog op de affiche rechts, Deze vermelde dat er een show door deze politiemannen en vrouwen in de stad zou worden gegeven.

Heelaas waren wij er te laat voor gearriveerd, al lopend zagen we een paar verkeersregelaars de hoofd kruising in de stad vrij houden van alle verkeer. Dus nieuwsgierig als we zijn erop af.       

Kwam er in de verte een politieauto met zwaailichten aan gereden, met een hele stoet achter zich aan rijdend.

Op met moment van de volgende foto, kregen ze een hartelijk applaus en opgewonden geroep vanuit de menigte, je kon zien dat ze erdoor gecharmeerd werden. Ook wij hadden zo'n kippenvel momentje over de trots van de Canadezen voor deze politie macht.

Dit alles vond plaats in Wolfstreet in Banff, een moment om nooit te vergeten !

Na het shoppen toch nog een terrasje gevonden en wat aan de binnensmering van de gewrichten gedaan.

Het oudste lokaal  van Banff, kan ook wel een opknappertje gebruiken.

Magnifieke berg toppen op weg naar onze overnachting bij het casino in Kananaskin, om morgen door deze vallei verder oostwaarts te trekken.

S'avonds heeft mamma weer eens lekker uitgepakt in de keuken, Tortilla met rul gehakt, uitje, paprika en kidney bonen, af gewerkt met wat cheddar kaas erdoor.

Hoef jullie niet uit te leggen dat alles opgegeten is.

Morgen verder naar Medicine Hat.