Dinsdag 5 september.
Gisteren avond heerlijk buiten aan het kampvuur kunnen zitten, en een heerlijk rustige nacht gehad.
De stad Medicine Hat, deze naam is ontstaan doordat de indianen vroeger deze plaats "Saamis " noemden.
Het betekent licht vertaald "Medicine man's hat
De camping heet Gas Hill City, dit is de bijnaam van deze stad, in 1883 was men bezig met de aanleg van een brug over de South Saskatschawan river voor de spoorlijn. Hier omheen werd de stad gebouwd, en op zoek naar water ging men op een heuvel nabij de stad boren op zoek naar een geschikte bron, men vond exchter geen water maar een enorme gasbel, momenteel nog steeds de grootste voorraad van heel Canada, vanaf dit moment was de bijnaam Gas City geboren.
Vanmorgen eerst de blog verder afgemaakt en heerlijk breed uit gedoucht.
Nog even de stad in om de nodige proviand in te slaan en verder op onze missie,voor vandaag staan er +/- 600 Km op ons te wachten.
Net buiten de stad is er een monument opgericht, deze heeft zijn oorzaak in het overleg tussen de Blackfoot indianen en de Queens Governement.
De 5 chiefs in de afbeelding bij de soldaten, Waren Chief Crowfoot, chief Red Crrow, chief Bears Pow, chief Eagle tail en Bull Head Tsuu Tina, In deze treaty werd beloofd dat de Blackfoot Indianen voor altijd op hun manier in het land konden leven en reizen.
Deze constructie is oorspronkelijk gebouwd voor de Olympische winterspelen van 1988 in Calgary.
Na heel veel onderhandelen en werkzaamheden is deze uiteindelijk in September 2003 op deze plek terecht gekomen.
Boven: deze afbeelding stelt de Plains Creee of life van de indianen weer, een winterkamp in het midden en wat primitive gereedschappen en vaardig heden in de rand.
Boven en onder: het verhaal en de chiefs van de treaty, het is een replica van het orginele werk die in het museum hangt
Ook moeders was weer een helemaal in haar element bij het kijken en lezen naar en over deze indianen cultuur.
Onder:
Omdat er in deze stad veel aardewerk word geproduceerd, is dit monument uit gebakken tegels hier bij geplaatst, het origineel hangt in het stadhuis.
Op heet moment dat wij er liepen en ik foto's maakte krijste er een adelaar in de verte, heb hem nog kunnen fotograferen. Gaf ons toch een beetje Yes gevoel, de spirit van de first People is nog steeds levendig.
Verder op de Trans Canada Highway, ook wel deHighway Trough Hell genoemd in het Discovery programma over deze snelweg.
Het landschap waar we doorheen rijden is vlak en saai, de 4 baansweg is nou niet een gevaarlijk iets om op te rijden, de cruisecontrol maakt overuren op dit traject. En wij kletsen en zingen maar wat om de tijd te doden.
Op een gegeven moment, nadat we al vele witte uitgedroogde poeltjes in de weilanden hadden gezien, zagen we een fabriekje staan, Bleek dat er hier nog steeds zout uit de bodem omhoog komt, na een fikse regenbui staan deze poeltjes vol met water en bij het opdrogen blijft er zout achter. Dit word dan verzameld en hier verwerkt. Waarschijnlijk tot wegenzout.
Verder is het hier alleen maar kilometers aftellen en uitkijken naar een plek voor de overnachting,
Een klein stuk ( 80 Km ) na Winipeg zou er een Camping vlak naast de weg zijn, Nou dat was dus alleen op de kaart zo. Na wat rondgedoold te hebben in de gravelwegen op de plek waar de camping zou zijn, hebben we uiteindelijk de camper op het land van een boer gezet. En eerst maar eten en daarna maar verder zoeken. Uiteindelijk nadat er een paar vriendelijk zwaaiende local's waren gepasseerd, toch maar blijven slapen op deze plek.
Woensdag 6 september.
S'avonds nog wat klein wild in de schemering gezien, verder niets en niemand ons gestoord.
Zelf het kruispunt voor de camper was leeg, af en toe een tractor of pick-up die er langs reed, maar verder geen overlast van treinen en vrachtauto's.
Opnieuw dezelfde monotone weg en de vrachtwagens die je om de oren vliegen, wat een snelheid halen deze kolossen hier op de weg.
In de verte zagen we een vreemd ogende constructie staan, bij benadering konden we een groep silo's zien staan. Omdat het hier zo vlak is bestaat deze omgeving uit allerlei boerderijen die graan verbouwen, Heel Veel Graan word er verbouwd, dus ook HEEL VEEL silo's nodig.
Na de grens overgang de staat Ontario in, hier gelden weer andere wetten dan in Saskatchawan, de belasting op goederen en diensten is hier vele malen hoger.
Het eerste verschil is de dieselprijs Voorheen tussen $ 0,96 en $ 1,04 per liter, nu is dit $ 1,24 tot $ 1,35 per liter.
Dus goed opletten waar de brandstof het voordeligst is en gelijk vol gooien
Langs de route een leuk exemplaar van een steen mannetje en verderop een Saskatchawan zoals de indianen hem uitbeelden.
Onderweg een klein regenbuitje leverde prachtige regenbogen op, maar toen er twee naast elkaar verschenen waren ze te zwak om op de foto te krijgen.
We hadden te weinig regen om de camper schoon te spoelen, dus bij een volgende wasserette maar eens afspoelen.
Vandaag weer 540 Km afgeschreven op de tocht naar Toronto, Uiteindelijk op een nette rest area uitgekomen vlak voor Thunder Bay. Vandaag Nasi op de tafel, in de Safeway onderweg toch nog wat passende kruiden kunnen bemachtigen.
Morgen verder op pad.
Grtjs en tot de volgende Pagina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten